Bir ebeveyn olarak zevkle okuduğum, okurken kendi ergenliğimde neyi aslında neden yaptığımı anladığım bir kitap oldu. Kızımın da okumasını çok istediğim ama sırf ben istediğim için okumayacağını bildiğim bu kitabın bazı paragraflarını her türlü tepkiyi göze alarak okuttum evimizin mavisine. Gelecek günlerde kendi isteği ile okumasını umuyorum.
Delphi'deki Apollon Tapınağı'nın girişinde yazan ve pek çok filozofu etkilemiş olan "Temet Nosce" ifadesi ile başlamış yazar Mavi'ye seslenmeye. "Kendini tanı, kendini bil" demiş "Henüz gücünün, yeteneklerinin ve sınırlarının farkında değilsin" diye eklemiş. O kadar kıymetli ki bu uyarı. Bir insanın hayatını şekillendirmeye ilk noktadan başlaması gerekiyor gerçekten de.
M.Ö 400'lü yıllara ait metinlerde geçen bir sözü de paylaşmış sevgili Serkan Karaismailoğlu.
"Bugünün gençleri lüks ve gösteriş düşkünü, saygısız,başkaldıran,geveze ve obur yaratıklardır."
İşte bunu okuyunca hem güldüm hem üzüldüm. Gençler hiçbir çağda yetişkinleri mutlu edememişler anlaşılan. Belki de yetişkinler her çağda sıkıcı ve anlayışsız oluyorlar demek daha doğru olabilir kimbilir?
Eğitim sistemi ve nasıl değiştirilmesi gerektiği konusundaki önerilerine katılmakla birlikte, sıkıcı bir ebeveyn olarak ülkemizde böyle bir iyileştirmenin yapılabileceğine inanmıyorum yada inanamıyorum maalesef.
