Ben bir canlının yaşama sevinci üzerine hayaller kurarken,başkalarının böyle merhametsiz davranabilmesini kabullenemiyordum.İnsanlar nasıl da kolayca zarar veriyorlardı canlılara.Nasıl da değersiz görüyorlardı kendi türlerinin dışında olanları.Oysa can bir balığın da olsa,bir insanın da olsa ikisi de candı,ikisi de hayat doluydu,ikiside eşdeğerdi.İnsanların imparatorluğu zulmün,acının,merhametsizliğin,düşüncesizliğin imparatorluğuydu.