Düşsem Yollara Yollara
Haldun TanerDüşsem Yollara Yollara Gönderileri
Düşsem Yollara Yollara kitaplarını, Düşsem Yollara Yollara sözleri ve alıntılarını, Düşsem Yollara Yollara yazarlarını, Düşsem Yollara Yollara yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Insanoğlunun başına ne gelirse,hep odasında uslu akıllı oturmayışından gelir."
Pascal
Sayfa 11Kitabı okuyor
Biz Türkler evimize, köyümüze, semtimize bağlı insanlarız. Bir zorunluluk olmadan, alışkanlıklarımızdan kolay kolay kopamıyoruz. Siz isterseniz, bunu bizim toprağa bağlılığımızla, yurt sevgimizle yorumlayıp övünebilir; isterseniz uyuşukluğumuza, rutinciliğimize, meraksızlığımıza verip yerinebilirsiniz.
Sayfa 15 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Düşte gibi, yaklaşıp yaklaşıp uzaklaştığı bu amaca hiç varamamıştı.
Sayfa 447 - ÇekoslovakyaKitabı okudu
bazı semtler, bazı kentler bazı koşullar içinde bazı insanları, bazı yumuşak iklimlere götürebiliyor.
Sayfa 438 - Sihirli Bir Kent: PragKitabı okudu
"Güya uyuyorum. Aslında kendi yanımda yatıyorum. Uyandığım zaman bütün düşlerim yanı başımda duruyor."
Sayfa 445 - ÇekoslovakyaKitabı okudu
Ceketinin cebinden çıktığı söylenen son şiiri de yine Vera'ya:
Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm
Sayfa 355 - Son Eşi Vera Hikmet Nazım'ı AnlatıyorKitabı okudu
Üç yüz metre, üç bin desimetredir otuz bin de santimetre.
Ama aslında, üç yüz metre üç milyon kilometre.
Sayfa 293 - StachelschweineKitabı okudu
Bizim başımıza kaç yüz tokmak vurulursa uyanırız acaba?
Sayfa 255 - Ocak 1976Kitabı okudu
Övünecek şeyimiz azaldıkça hep atalarımızın fütuhatı ile övünürüz. Bir yandan emperyalizmi kınadığımızı unutarak.
Sayfa 246 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Milletler gelir geçer, hatta imparatorluklar doğar batar... Ama güzel bir mısra ebediyen kalır."
Sayfa 174 - Wilhelm von HumboldtKitabı okudu
Güvenirken aldatıldınız, inanırken atlatıldınız mı? Yolculuğa çıkınız.
Sayfa 10 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Rilke, insanoğlunun yalnızlığa itilmişliğini, geçiciliğini, yersiz yurtsuzluğunu, eski bir deyimle bikesliğini en iyi yansıtan, ama kendini karamsarlığa bırakmayan, bu umutsuzluğa karşın hatta bu umutsuzluktan ötürü, evet evet, bu umutsuzluktan ötürü, yaşamla bir kat daha yoğun bağlantılar aramak ve kurmak için çalışan bir ozandır.
Sayfa 451Kitabı okudu
Kar yağıyor kurşuni barok kubbelerin üzerine. Büyük kentin homurtusu surdinleşmiş bu soğukta. Gök puslu, yerler beyaz. Uzakta, zaman gibi tekdüze zaman gibi umursamaz Moldau akıyor bildiğince. Güngörmüş Karl Köprüsü'nün altından. Bu köprü, ne krallar, ne imparatorlar ağırlamış. Üzerinden ne alaylar geçmiş. Nice törenlere donanmış, süslenmiş. Her şey akıp gitmiş, o kalmış. Karl Köprüsü'nü ilk gören yeni sular acaba ne duyarlar? Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun nehirlerinden kopup gelen sular, herhalde daha bir saygılı, heyecanlı idiler. Daha kilometrelerce öteden, "Demek ünlü Karl Köprüsü bu, ne mutluluk, birazdan onun altından geçeceğiz" diye sevinirlerdi. Şimdiki yeni kuşak sular bu çeşit naifliklere pabuç bırakmıyorlar. Karl Köprüsü de işin farkında, alınganlığı, duygusallığı bırakmış, zamana uyma esnekliğini göstermiş, ama yine de içinden, "Ben hancı siz yolcu" diye filozofça bakıyor delişmen, toy sulara.
Sayfa 450Kitabı okudu