Duvardaki Kapı Sözleri ve Alıntıları
Duvardaki Kapı sözleri ve alıntılarını, Duvardaki Kapı kitap alıntılarını, Duvardaki Kapı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İnsanların farkına varmadan beraberlerinde taşıdıkları şeyler çok şaşırtıcıdır!"
Henüz durmuş olan bir trenin vagonundaymışım, tanımadığım bir istasyonda pencereden bakıyormuşum gibi hissettiren aptalca bir ısrarın zihnimde yayılmaya çalıştığını hissettim.
Hiçbir halüsinasyon teorisi gerçekleri açıklamak için yeterli değil.
Sanki mevcut hislerim kendini göstermeye çalışan başka bir resmin üstüne boyanmış gibiydi.
Diğer evrenin yeşil güneşi yükseldiğinde bizim dünyamızın sönmesi, Plattner'ın üzerinde ısrarla durduğu ilginç bir nokta.
Bir insanın düzgün dış görünüşünün neyi saklıyor olabileceğini hiçbirimiz bilemeyiz bayım. Hiçbirimiz fırçalanmış dış cephelerden, beyaz mezarlardan farklı değiliz...
Sayfa 129 - Kırmızı Kedi Yayınevi
Kapı bana bir yılda üç kez sunuldu -barışa, keyfe,düşlerin ötesindeki bir güzelliğe, yeryüzünde kimsenin bilemeyecegi bir nezakete açılan kapı.Ve ben onu reddettim Reymond, sonsuza kadar gitti...
Şimdiye kadar söylediğim her şey, bir ceza avukatının bile onaylayacağı kanıtlara dayanılarak oluşturuldu.
İnsanların farkına varmadan beraberlerinde taşıdıkları şeyler çok şaşırtıcıdır!
Sayfa 132 - Kırmızı Kedi Yayınevi
İnsan ruhu ölümden sonra var olmaya devam ediyorsa, o halde insani ilgilerde ölümden sonra devam ediyor olsa gerek.
"Harika bir şeydi, çünkü o kitabın sayfalarındakiler resim değildi, anlıyor musun, gerçekti."
Bir insanın saf görünüşünün ardında nelerin gizlendiğini kimse bilemez bayım.
"Bir insanın düzgün dış görünüşünün neyi saklıyor olabileceğini hiçbirimiz bilemeyiz bayım. Hiçbirimiz fırçalanmış dış cephelerden, beyaz mezarlardan farklı değiliz..."
Sayfa 129Kitabı okudu
Ben, yaşlı bir adamın bedenine hapsedilmiş genç bir adamim. Ama bu açık gerçek herkese inanılmaz geliyor. Doğal olarak, sekreterlerimin, beni görmeye gelen doktorların, hizmetçi ve komşularımın, bulunduğum bu kasabanın (artık her neresiyse) adını bilmediğime inanmayanlara bunamış görünüyorum. Doğal olarak kendi evimde kayboluyor ve her türlü sıkıntıyı yaşıyorum. Doğal olarak en garipbsoruları soruyorum. Doğal olarak ağlıyor ve bağırıyorum, umutsuzluk krizlerine giriyorum. Param ve çek defterim yok. Banka da imzamı tanımıyor çünkü artık sahip olduğum güçsüz kasların izin verdiği kadarıyla da olsa elyazım
hâlâ Eden'in elyazısı. Etrafımdaki insanlar bankaya şahsen gitmeme izin vermiyorlar. Aslında anladığım kadarıyla bu kasabada banka da yok, hesabım Londra'daki bir bankada. Görünüşe göre Elvesham avukatının adını bütün ev halkından gizlemiş. Hiçbir şeyi araştıramıyorum. Elvesham tabii ki zihin biliminin bilgili bir öğrencisiydi ve vakaya dair bütün beyanlarım, deliliğimin kendimi psikolojiye fazla kaptırmanın sonucu olduğu teorisini doğruluyor. Kişisel kimlik hayalleri! İki gün önce sağlıklı bir gençtim, geleceğim önümde uzanıyordu; şimdiyse pejmürde, çaresiz ve acınacak haldeyim, kocaman, lüks ve yabancı bir evde sinsice dolaşan ve etrafımdaki herkesin akıl hastası olarak görüp kaçındığı, öfkeli bir ihtiyarım. Ve Londra'da Elvesham dinç bir bedenle, yetmiş yılda birikmiş bilgi ve bilgelikle hayata baştan başlıyor. Hayatımı çaldı.
Sayfa 92Kitabı okudu
Sizce bu hikayenin sonunda ne olmuştur?
Neler olup bittiğini açıkça bilmiyorum. Çalışma odasında özellikle hafıza psikolojisini ve kesinlikle yabancı olduğum hesaplama ya da sembollü şifreleri konu alan elyazması notlar var. Bazı bölümlerde matematik felsefesiyle ilgilendiğine dair belirtiler de bulunuyor. Anladığım kadarıyla anılarının tamamını, kişiliğini oluşturan bütün birikimi
Sayfa 93Kitabı okudu