Kitabın isminden dolayi buyuk umutlarla aldim fakat bekledigim kadar islevli bulmadim acikcasi.Kitaba gore hislerimizi sayfalarca gunluge yazmak veya birilerine anlatmak yerine oldugu gibi tanimlamamiz ve kabul etmemiz daha fayda saglayici.Bunu deneyecegim.Aklimdan bir duygu gectiginde onu gecistirmeden tanimlamaya calisiyor ve kabul etmeye calisiyorum.
Yani duygu hissettigimizde duygumuzu gecistirmeden o duygu ile kalabilmemiz gerekiyor bir sure.O noktayi vurgulamasi kesinlikle degerli.
Ama biz insanlar ne yapiyoruz? Cok uzulunce, ofkelenince, korkunca basliyoruz ya alkol almaya, bagirip cagirma olabilir, cok abur cubura gömülmek olabilir, icen icin sigarayi arttirmak olabilir bla bla.Yani hep kacis taktikleri.Yapiliyor mu yapiliyor.Yanlis mi yanlis..
Bir de baglanma stillerine deginmis.Ben de baglanmak istemiyorum tarzi kacingan baglanma sahibiyim sanirim.Baglanmak zor, insanlar guvensiz.
Kitap size diyor ki duygularinizin esiri olup bir harekette bulunmadan once vereceginiz tepkinin hayatinizin temel deger yargilari ile ortusup ortusmedigine bir bakin.Temel deger yargilariniz neler mi? Onlari da sizin bulmaniz lazim.
Bence neler mi olabilir? Fayda, durustluk, dostluk, iyilik, nezaket, yardimseverlik, eglence, maneviyat, basari, kesif, neşe, saglik, ogrenmek vs. Vs.
Acikcasi temel degerlerim acisindan bu ara buyuk bir bosluktaydim, henuz net olarak belirlemesem bile bunu dusunmek bile iyi geldi.
Aslinda kitap guzel, ama coook coook guzel degil.Hala duygularimla savrulabilirim, son hizla giden arabaya ani fren yaptirmak gibi oluyor bazi seyler.Keske amigdalamiz hipokampusumuze gore bir tik agir calissa bazen.
Sevgiler.Ama alin okuyun, geneli güzel.Pisman degilim.
