Efruz Bey
Ömer SeyfettinSözler ve Alıntılar
"Bütün insanlar ayrı ayrı bir muamma!"
Sayfa 119Kitabı okudu
Ömer Seyfettin, Tanzimat ve Edebiyat-ı Cedide hareketinden sonra gelişen yazınımızın, biçim olarak Batı'dan birçok yenilik aldığı halde; dil, düşünce, yani içerik bakımından bütünüyle bizim olmadığını pek genç yaşta sezinlemişti. Bu noktadan çıkış yaparak bir yazın bilinçli bir atılıma girişti. Ulusçuluğu ilke edindi; dilde ve düşüncede geleneklerimize dönük yaratmanın gerekliliğini savundu. Bunu yalnız bir kuram olarak ortaya atmakla yetinmedi, verdiği yapıtlarla bu savını kanıtlama yolunu tuttu. Yaşasaydı, kendi başlattığı dil devriminin güzel Türkçemize kazandırdığı gelişim doruğunu görmek, çağdaş öykücülüğümüzün ulaştığı aşamayı bilmek onu, kim bilir ne engin bir mutluluğa boğacaktı.
Sayfa 7 - OkuyucularaKitabı okudu
Efruz Bey bu ameli felsefeye hayran kaldı. Müdür pisliğin faydasını da anlatıyordu. Hıfzıssıhha kendimizi soğuktan, sıcaktan muhafaza değil, belki bu soğuğa, sıcağa alıştırmaktı. Bugün hastalıkların esası mikroptu, hastalıklardan korunmak için mikroplardan kaçmak değil, onlara alışmak, onlarla anlaşmak icabediyordu. Pislik tabiatta vardı. Temizlik bid'atti, zaafti. Medeniyet icabı bir şeydi. Bütün hastalıklar medeniyetle, yani temizlikle başlamıştı. Temizlik ne olduğunu bilmeyen iptidai insanlar, bugünkü vahşiler niçin hastalanmıyorlardı? Çünkü mikroplarla, yani pislikle ünsiyet peyda etmişlerdi.
Sayfa 128Kitabı okudu
Bizim cinsimiz, bizim mezhebimiz birdir: İnsanlık...
Sayfa 55Kitabı okudu
Dünya bu... Aşıka maşuk mu bulunmaz!
Sayfa 121Kitabı okudu
İnsan "hür" olunca müsavi olur. Müsavi olunca kardeş olur. Din farkı, milliyet farkı kalmaz. Hürriyet karşısında böyle şeylerin hiç ehemmiyeti yoktur.
Sayfa 55Kitabı okudu
"Boş mide, dolu zihin, parlak fikir!"
Sayfa 82Kitabı okudu