Eksik Kalan Mısralar
Şule ÇabukEksik Kalan Mısralar Gönderileri
Eksik Kalan Mısralar kitaplarını, Eksik Kalan Mısralar sözleri ve alıntılarını, Eksik Kalan Mısralar yazarlarını, Eksik Kalan Mısralar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir çocuk oturuyor köşe başında
Yüzünde kederin çizgileri
Yüreğinde vatanın acısı
Ağlıyor çocuk
Elinden alınan oyuncağına değil
Yanından kaybolan kardeşine
Zaman dursun istiyor belli
Çünkü yaşamak istemiyor daha fazla kayıp
Geçecek her bir saniyede belki bir sevdiği daha gidecek
biliyor
Bu yüzden acı veriyor çocuğa zamanın akışı
Kırmak istiyor dünyadaki tüm saatleri
Filistinli bir çocuk oturuyor köşebaşında
Myanmarlı, Afganistanlı, Suriyeli
Ağlıyor çocuk
Kaybettiği seksek taşına değil
Kendinden giden çocukluğuna...
Şule Çabuk 
Eksik Kalan Mısralar
Sonbahar kadar hüzün doluyum şu sıralar
Seni tanımak belki de bu hüznün sebebi
Sen bir mısra gibi bakarken bana
Ben bütün şiirlerle hitap ediyordum sana...
Bir gece düştü kalbime
Yıldızlar kadar uzak
Bir acı kadar yakın..
Dediler altı üstü bir parça sevgi kırıntısı
ama bilmediler hiçbir mısraya sığmadı.
Ve sen eylül gibisin sevgili
Önce sıcaklığın sarıyor bedenimi
Sonra soğuk bir akşam ayazı alıyor yerini
Gecede bir düş taşıyor yorgun kalbim
Balkonda el sallıyor masum gençliğim
Bir elimde kahve, bir elimde sen
Yudumlarken seni okuyorum bağıra bağıra sokaklara...
Sonbahar kadar hüzün doluyum şu sıralar
Seni tanımak belki de bu hüznün sebebi
Sen bir mısra gibi bakarken bana
Ben bütün şiirlerle hitap ediyordum sana...
Bilmezdin
Sen kahkahalarını savururken gökyüzüne Ben adam gülüşlerinden öperdim
Ben seni severken
Sen öylece yanımdan geçerdin
İçim erirdi
Belli etmezdim
Bilmezdin
Karda adımlarını takip ederdim Görsen ne de küçük kalırdı ayaklarım Kaybolurdu kardaki izinde
Hayallerim de kaybolurdu içinde
Kaç sevgi yıkıldı kalbimde
Herkesi ben gibi düşünürken
Hep başka birileri belirdi karşımda
Ah ne çok yanılgı yaşadı düşlerim
Bir bir enkaz yarattı bende uğrunda canımı verdiklerim
O eksikti ve her şey onsuzlukta yitmişti. Severken çekilen ızdırap aşkın matemiydi. Hatalar ve gidişler hep aynı yolun yolcusuydu. Gelmeyecekti belki de gelemeyecekti. Yinede bir umut bekleyecekti kalbim onu. Ben yalnızlıkta yok olmuş bir ruh. Yaşam ve acı arasında yıkılan hayallerin enkazı. Ses verin ne olur sessizliğime. Mısralarımla beraber haykırır mısınız sevgimi? Sevilen duyar belki o zaman sesimi. "Ey gönlümde hüküm süren sevdanın sahibi! Bendeki seni anlatmak eksik bırakır mısraları. Ah bir gelsen tamamlasan eksik kalan yanımı."
Gelsen artık diyorum ey yâr
Şu karanlıklar güneşe dönse yüzünü
Matemler atsa üzerimden yasını
Yarım kalmış düşler tamamlasa diğer yarısını
Tozlanmış bir şiir kitabının misralarında buluyorum seni
Seni yaşıyorum tüm misralarda
Sonra.. seni özlüyorum
Bugün farklı bir gün olacak,
Bugün beni kendine hapseden matemin zincirleri kırılacak,
Anlatılmayacak yaşanmışlıklarım var benim
Yerine getirilmeyecek güvensizliklerim
Sorulmayacak sorularım var benim Kendime has bencilliklerim
Sevince durdurulamayacak aptallıklarım var benim
Hiç bitmeyecek sakarlıklarım
Haddinden fazla değer verdiklerim var benim
Uğruna can verecek kadar çok sevdiklerim
Hayal kırıklıklarım var benim
Bahar hangi kapıdan girdi içeri bilinmez Eğer bilseydim gönülleri kararmış insanların avuçlarına bir bir bırakırdım bahardan
Belki baharın rüzgârı kalplerine eser, dağıtırdı karanlığın bulutlarını..