Eleştirinin Sis Çanı
Semih GümüşEn Eski Eleştirinin Sis Çanı Gönderileri
En Eski Eleştirinin Sis Çanı kitaplarını, en eski Eleştirinin Sis Çanı sözleri ve alıntılarını, en eski Eleştirinin Sis Çanı yazarlarını, en eski Eleştirinin Sis Çanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eleştirinin önyargıların gölgesinde ancak ölüme yatacağını biliyoruz, ama şimdiki zamanlar içinde saf önyargısızlık da ilahi bir özellik mi sayılır acaba? Gene de olsıdır önyargısız kalabilmek, geri çekildikçe ve at meydanının tribünlerine bile uğramadan, arka mahallelerde yaşamayı seçtikçe. Tahsin Yücel kadar önyargısız olmak sözgelimi, eleştirinin aradığıdır ki, ötesi apaçıktır orada.
Aşırı yorum, kendinde olmayanı gösterme, olduğu gibi görünmekten kaçma elbette edebiyatın kendisiyle değil, hayatın tuzaklarından alınmış içi boş tutkular olabilir. Bazen olmayan anlamları zorla çıkarma, bazen de övgüde sınırtanımazlık biçiminde görünür bu.
İnsan arkadaşsız edemez.
Hayat geçmişi nasıl armağan ediyorsa, bugünü olduğu gibi yaşamayı da öğretiyor.
İnsan bazen arkadaşlarıyla ilişkisini gündelik ilişkiler içinde sıradanlaştırabiliyor. Gelip giden, uçuşan düşünceler arasında onların kendi hayatında tuttuğu yeri tam göremiyor.
“İnsan âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar”
Ziya Gökalp tarafından,
Harâbisin harâbâtî değilsin!
Gözün mâzidedir âtî değilsin!
sözleriyle suçlanınca da, tam bizim kendisini gördüğümüz gibi tanımlar kendini:
Ne harâbî ne harâbâtîyim,
Kökü mâzîde olan âtiyim.
“Andrés Fava kimdir?” sorusuna verilebilecek en tam karşılıksa, şu sözcüklerde gizli: “O acıyı öldürmesini bilmeyen, kendini ona öldürten yumuşak ruhlu insanlardandır.”
“Zira, uzaktan gördüğümüz şeyler bize daima daha çok güzel görünür ve daha çok hoşumuza gider, hâlin bütün dikenleri gözlerimize batar.”
– Abdülhak Şinasi Hisar
Kırılacağın şeyleri sorma hayata, yanıtı yok aldatmanın çünkü her şakada oyunbozandır gönül ve herkesin aslında kendi gönlüne bir borcu kalır
– Akif Kurtuluş