"... Pencerenin önünde bir ağacın tepesi kıpırdanıyordu, masanın altında, yılların sertleştirdiği cikletler yapışmış duruyor, duvardaki saatin ibreleri, döngülerini sonsuz bir yavaşlıkta tamamlıyordu. Daha sekiz yıl buraya devam etmek zorunda kalacaktı, neredeyse tüm yaşamı kadar uzun bir süreydi bu, oysa ezelden be yaşıyormuş gibi geliyordu ona."