Yakub - aleyhisselam- dedi ki;
-Ey Rabbim! Şu ihtiyar, perişan halime rahmet etmez misin? Gözlerim gitti, belim büküldü, ne olur yavrularımı bir kerecik daha gösterde onları kucaklayayım, yüzüme süreyim, sonra yine ne murad edersen yap.
Cebrail;
-Ey Yakub müjde! Dedi. Allah sana selam ediyor ve diyor ki: değil mi ki bana böyle bir niyazda bulundun, eğer onlar ölmüş olsalardı bile diriltir sana kavuştururdum ve gözlerini ruşen kılardım.