Ve sen...sevdiğim, nefret ettiğim, her an ayrıldığım, her an birleştiğim, en yumuşak ve en acımasız, en yakın ve en uzak, sonsuzcasına kaçtığım ve dönmeye zorunlu olduğum sen...
Zaman kavramını yitireli öylesine çok oldu ki, yalnızca birkaç gün evvel yaptığımı bildiğim şeyler bile yıpranmış, duyarlığını algılamayı artık başaramadığım çocukluk anılarım kadar ilişkisiz görünüyor bana.
Sayfa 64 - Yapı Kredi Yayınları-3.BaskıKitabı okudu
Tarafsızlığıma ve önyargısızlığıma halel gelmemesi uğruna, kendi düşüncelerime karşı bile mesafeli olmam, ağzımdan telafisi mümkün olmayacak bir söz kaçırıvermemek için kendi kendimi susturmam gerekiyor bundan böyle.