Eski İstanbul'da Meyhaneler ve Meyhane Köçekleri
Reşad Ekrem KoçuEski İstanbul'da Meyhaneler ve Meyhane Köçekleri Gönderileri
Eski İstanbul'da Meyhaneler ve Meyhane Köçekleri kitaplarını, Eski İstanbul'da Meyhaneler ve Meyhane Köçekleri sözleri ve alıntılarını, Eski İstanbul'da Meyhaneler ve Meyhane Köçekleri yazarlarını, Eski İstanbul'da Meyhaneler ve Meyhane Köçekleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Büyük Kuleli Meyhanesi hakkında
Bu meyhanenin kapanması, İstanbul’un tarihi siması için çok büyük bir kayıptır.
Sayfa 111Kitabı okudu
Meyhanenin antika eşyası arasında bakır rakı güğümleri vardı ki, üzerlerinde pirinçten bir yürek şekli bulunuyordu. “Rakı içmek için yürek ister” anlamına gelirmiş. Bir Türk halk deyimidir, rakıya “arslan sütü” derlerdi.
Sayfa 111Kitabı okudu
Tulumbacılar birer bardak şarap içip kendilerine mahsus tavırla, şöyle keseriz, böyle biçeriz! Diye konuşmaya, yave söylemeye başladılar. Meyhane alemi bu ya, herkes içinde ne varsa dışarı atar. Bu herifler ağızları ile atar tutar, gözleri ile de etrafı süzerlerdi. Meyhane bulaşığı adamların adeti budur.
Sayfa 93Kitabı okudu
Vakıf Gureba - Artık Gariplerin, Yoksulların Hastanesi değiş. Özelleşti.
Remzi Baba 1889’da yaşı seksenin üstünde Gureba Hastanesinde ölmüştü.
Sayfa 89Kitabı okudu
Şair meyhane dönüşünde bir ayyaşın yere serilişini coşkun bir aşk havası içinde tasvir ediyor; öylesine şirin, güzel bir beyittir ki, İstanbul’da meyhane kalsaydı levha halinde duvarına asılmalıdır derdim: Mest olup kahi yaturdum hakte - Ol mehi görmek içün eflakte. “Sevdiğim güzeli gökyüzünde görmek için, sarhoş, toprak üstüne serilir yatardım.”
Sayfa 83Kitabı okudu
Meyhaneler yılda bir ay, ramazanlarda kapatılırdı. Barba(patron) çok hatırlı müşterilerinin evlerine bayramın ilk günü birer büyük kayık tabak içinde midye dolması gönderirdi, adı “unutma bizi dolması”ydı. “Meyhanemiz açıldı, bekleriz efendim” der gibi bir nevi davetname. Ama bir midye dolması ki ağızlara layık.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir gencin mahallesinde, muhitinde, “akşamcı” diye bellenmesi hoş görülmezdi. Akşamcılıkla dile düşmüş bir delikanlı, güzellikte yekta ve bileğinde altın bilezik bir zanaatı da olsa kolay kolay kız bulup evlenemezdi.
Sayfa 30Kitabı okudu
İstanbul’un dillere destan olmuş akşamcılık alemlerine sahne olan meyhaneleri gedikli meyhanelerdir. Çok sonraları, Abdülaziz devrinde onlara “selatin meyhane” de denilmiştir.
Sayfa 30Kitabı okudu
Türkler İstanbul’u ve Galata’yı aldıkları zaman, büyük şehrin meyhaneleri, dünya ölçüsünde bir şöhretti.
Sayfa 24Kitabı okudu
En amansız bir içki yasağı devri, içki, tütün ve hatta kahve içenlerin idam edildikleri bir devir. Yeşilaycılar ve som sofular “Nerde şimdi öyle bir adam” diye Sultan Murad’ı aramasınlar, “içki, tütün, kahve” yüzünden adamlar astırır, kelleler uçurtur, öbür yanda da kendisi gece ve gündüz içerdi, “şaribülleyli vennehar” idi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Hele Galata demek meyhane demektir. Oradan ta Karadeniz boğazına varınca her iskelede meyhane bulunur. Amma Ortaköy, Kuruçeşme, Arnavutköy, Yeniköy, Tarabya, Büyükdere ve Anadolu tarafında Kuzguncuk, Çengelköy, Üsküdar ve Kadıköy’de tabaka tabaka meyhaneler vardır.
Sayfa 16Kitabı okudu
Gel be yanıma gel be Sakız'ın nazlı Rumu
Gümüş topuk vurarak tuti dilli pedimu
Atayım aşkına bir nara-yı hey hey ki ben
Söndürem meygedenin ortasındaki mumu
Bakma yüzüme bel bel Vezir Han-ı burası
Vezirane bahşişim,öttürürüm borumu..
Sayfa 47
Yâr ağyarsız olmaz,gül dikensiz..
Sayfa 29
Şarabın gerçi nas-ı kati ile katresi haramdır,amma hükema kavlince ana 'ruh-i sani' demişler.Buna nuş edenler 'arslan sütü' demişler.Kadim hükema da 'Elma yiyip alessabah bir kase şarap içenin öldüğüne taaccüp ederiz' demişlerdir amma yalan söylemişlerdir"diyor..
Sayfa 16