Elə biz insanlar da həyatımızda bir faciə və ya xoşagəlməz bir hadisə baş verdikdə ya dərhal üsyan edirik, ya da dərin depressiyaya düşürük. Getdikcə baş verən acının həyatımızı bizim xeyrimizə dəyişdirdiyini gördükdə və hadisələri bir-bir təhlil etdikdə bütün olanlarda bir İlahi "redaktə"nin mövcudluğunu hiss edirik. Bununla həyatında bir neçə dəfə üzləşən insan növbəti dəfə artıq üsyan etməyib hər şeyi olduğu kimi qarşılayaraq yalnız irəliyə getməyi öyrənəcək. Onda ürək də, ruh da, cism də rahatlıq tapır. Həyat harmoniya içində davam edir. Bunun bir adı da təvəkküldür