Bu kitap PKK terörünü ve bu teröre karşı uygulanan mücadele yöntemlerini etnik-ayrılıkçı teröre maruz kalmış başka örneklerle karşılaştırmalı olarak inceliyor. Etnik terör örgütleri (a) etnik rakiplerini yok ederek grubun tek temsilcisi haline gelme, (b) devleti orantısız güç kullanmaya itecek kışkırtma/provokasyon ve (c) yıpratma savaşı stratejilerini uygular. Buna karşılık etnik terörle caydırıcı, önleyici ve cezalandırıcı güvenlik uygulamalarının etkin kullanıldığı aktif savunma stratejisiyle mücadele edilir. Terör örgütünün şiddet üretme kapasitesini doğrudan hedef alan bu güvenlik politikaları örgütü uluslararası ağlarından koparacak askeri ve diplomatik uygulamalarla desteklenir. Bu noktada örgüte sponsor olan ülkelere uygulanacak ikna politikaları ve örgütün sınır ötesindeki varlığına yapılacak askeri operasyonlar önemli adımlardır.
Etnik terörün uzak yahut kök nedenlerini hedef alacak ve örgütü etnik tabanından koparacak sosyoekonomik ve sosyokültürel entegrasyon, de-radikalizasyon ve rehabilitasyon politikalarıyla terörle mücadele tamamlanır. Bu süreç kısaca örgütü yalnızlaştırma stratejisi olarak adlandırılır. Sosyoekonomik ve sosyokültürel politikalarla etnik tabanından ve uluslararası siyaset enstrümanlarıyla da uluslararası ağlarından koparılan örgütler salt güvenlik uygulamalarıyla doğrudan hedef alınıp ortadan kaldırılabilir.
Etnik Terör ve Terörle Mücadele Stratejileri etnik-ayrılıkçı terörün evrelerini, stratejilerini, taktiklerini ve teröre hedef olan ülkelerin terörle mücadele stratejilerini PKK, IRA, ETA ve Tamil Kaplanları örnekleri üzerinden tartışıyor.
