Sözler ve Alıntılar
Önsöz.
Birkaç mektuptan meydana gelen şu hikayeciği ben evlendikten (*) (*Hüseyin Rahmi merhum hayatı boyunca evlenmemiş, bekâr kalmıştır.) sonra doğacak kızımın kaynanası olacak hanıma ithaf ediyorum. Şu fikrimi pek uzak bulanlara cevabım şudur: Kaynana-gelin hırıltısı, hicrân mâceraları gibi bitmez tükenmez dırıltılardandır. Ben bu davayı taa çocukluğumda dinlerdim. Hâlâ da dinliyorum. Ömrüm varsa ihtiyarlığımda da kulaklarımın bundan kurtulmıyacağına hiç şüphem yok. Şimdi mesele benim evlenmeme, ondan sonra da doğacak çucuğun kız olmasına mı kaldı? İş bundan ibaretse hiç bir şey değil. İşin bu ciheti hayat kanununa bağlı bir meseledir. Bütün âlemin hergün evlendiği, bir çoğunun da kız çocukları olduğu her gün görülüyor. Buna şaşmak kimsenin aklına gelmiyor da benim o düşünceme mi şaşılacak?
Bu cevabım yerinde görüldüyse şunu da arzedeyim ki bu romanda davayı gelin hanıma kazandırdığımdan dolayı kızımın kaynanası bana gücenir ve bundan doğacak öcünü de kızımdan çıkarmağa kalkışırsa, bu hareketiyle kaynanalığını pek yersiz meydana vurmuş ve bu âciz muharrire büsbütün hak kazandırmış olur.
Hüseyin Rahmi GÜRPINAR
Sayfa 3 - Hilmi KitabeviKitabı okudu
