Bazen olumlu düşüncenin, telkinlerin, öğütlerin, tesellilerin hiçbir işe yaramadığı uzun zaman dilimlerine girer insan. Çevresindeki her kişiden uzakta, adeta saat farkıyla yaşıyor gibidir. Gün içinde bir kaç kez akşam olur onlar için. Giderek kopmaya başlarlar kendi gerçekliklerinden bile.