Ezilenler
Fyodor DostoyevskiEzilenler Sözleri ve Alıntıları
Ezilenler sözleri ve alıntılarını, Ezilenler kitap alıntılarını, Ezilenler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neden toplu mutluluk olmuyor, neden?.... Tanrım, ne yaptım ben!
Sayfa 50Kitabı okudu
Zaten artık kendi kendimi bile anlayamıyorum. Aklın hesabı başka, yapılanlar başka!
Sayfa 93Kitabı okudu
Ah o tatlı çocukluk çağım, neredesin? Hayatımın yirmi beşinci yılında senin özleminle yanıp seni aramak, seni anmak ne anlamsız!
Sayfa 17Kitabı okudu
Erdem ne kadar erdemli olursa içerdiği bencillik de o kadar artar.
Herhangi bir meselede kararsızsam hemen kalbime danışırım. Kalbim rahatsa ben de rahatım. Her zaman böyle yapmak gerek.
Sayfa 263Kitabı okudu
Mesela kadınlar, ortada incir çekirdeğini dolduracak bir sebep yokken kendilerini mutsuz hissetmek ihtiyacı duyarlar.
Sayfa 77Kitabı okudu
En güzel dakikalarımızda bile bana yalnız acı vereceğini hissediyordum. Ne yapayım ki ondan gelen acı bile beni mutlu ediyor.
Sayfa 46Kitabı okudu
Açık kalplilikle nice kötülük yok edilebilir!
Sayfa 205Kitabı okudu
Beni yanlış anlamayasın diye açık konuşuyorum. Tekrar ediyorum; canıma tak dedi artık; istemiyorum! Böylesine bayağı, zayıf duygularım olabileceğinin sanılması, üzüntüden aklımı yitireceğimden kuşkulamılması tepemi attırıyor. Saçma! Eski duygularımı söküp attım içimden, unuttum! Anı diye bir şey yok benim için artık yok! yok! yok.
Sayfa 111Kitabı okudu
Başkasından saygı görmek istersen, kendi kendine saygı duymayı öğren. En önemlisi bu. Ancak bu şekilde kendini saydırabilirsin.
Aklımı kaybettiğimi, böyle sevmemek gerektiğini ben de biliyorum.
Kendi kendini sevmek kuralına taparım ben.
Sayfa 284Kitabı okudu
Boğuluyorum... diye fısıldadı. Kalbim sıkışıyor... Boğuluyorum!
Sayfa 40Kitabı okudu
Hayatımın şu acı dolu son yılını bir türlü aklımdan çıkaramıyorum. Hepsini kağıda dökmek istiyorum, bu da olmasa can sıkıntısından ölürdüm.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bunca zaman bastırmaya çalıştığı duygular sel halinde ansızın boşanıvermişti.