Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Serap Akboğa

Sabitlenmiş gönderi
Oysa bizim bütün güzelliğimiz, yaşantılarımızla düşündüklerimiz arasındaki acıklı çelişkinin yansımalarından ibaretti.
Sayfa 327Kitabı okudu
Reklam
Dünya üzerindeki hayat, doğru kararı verdiğini zanneden gerizekalıların ürünü değil miydi?
“Bizim yaşamaya karşı duyduğumuz yabancılaşma, canlı yaşamdan tiksinecek, onun adını bile duymak istemeyecek ölçüdedir.”
Sayfa 117 - DostoyevskiKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sahip olduğuna sahip çıkmaktan geçiyordu, huzura giden yol.
Adını koyamadığım bir duygu vardı içimde. Parçalama ve parçalanma duygusu. Gitmek istiyordum. Hayatın sonuna kadar gitmek. Tarif edilecek gibi değil! Her neyse…
Reklam
Yol vermek… Sevdiğin insanın ve nefret ettiğin birinin yolundan çekilerek… Hem nefret ettiğini de bağrına basacaksın; böylece çekileceksin yoldan! Onlara, “Güle güle gidin, Tanrıya emanet olun,” diyeceksin.
İnsan ruhuna bu kadar yüklenilmez, biraz merhametli olmalı…
Zaten aptallar olmazsa akıllılar kimin sırtından geçinecek!
Reklam
Sevgi eğitici bir güçtür, ancak elde edilmesi zor, aşırı çaba isteyen bir iştir. Çünkü belirli bir an için değil, sonuna kadar sevebilmek gerekir. Gelgeç sevgiyi kim olsa, adi bir cani bile duyabilir.
Dünyada her şey geçici, geçici olmayan tek şey gerçektir.
Ufak minnacık bir tohum yeter, ruhu temiz bir insanın kalbine at onu, günah mezbelesinin karanlığında ışıklı bir noktacık halinde sonsuzluğa kadar yaşayacaktır.
İnsanın en değerli anıları aile ocağında geçen çocukluğunun anıları oluyor. Ailede bir parçacık sevgi ve dirlik varsa bu böyledir.
5,9bin öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.