İhtiyar müthiş içerledi. Nasıl işti bu! Temiz, asil kızı Nataşa, bir kere daha bu kirli dedikoduya karıştırılmış, çamura bulanmıştı! Ona önceden de hakaret eden adam, insafsızlığını bir kere daha tekrarlıyordu... Bunun öcü alınmayacak mıydı?
Çökmüş, zayıflamış, sararmıştım. Ama bu halimle bile, vaktiyle, sevimli Nikolay Sergeyiç’imizi kuşkuya düşüren şair benzerliğini kazanmamıştım, gözlerimde derin anlamlar yoktu.
Öyle! Yetenek, emniyet sandığında para sayılmaz; yeteneklisin ama ikiniz de fakirsiniz. Bir buçuk ya da bir yıl bekleyelim, tuttuğun yolda hep böyle başarıyla yürürsen Nataşa senin olur; başaramazsan kusura bakma!.. Namuslu adamsın, anlarsın tabii!..