Martinik' de Fransız sömürgesi bir ada ülkesinde doğan ve hayatı Fransız hayranlığıyla şekillenen fanon; asimilasyon politikalarinin gerekliliğine inanır. ,
" anne bak zenci korkuyorum...! Uyarımıyla "negritude" kavramıyla yüzleşen fanon; "ne siyah olmak istedim ne beyaz sadece insan olmak istedim" aforizmasıyla zihinlere kazınır. Cezayir bağımsızlık hareketi ile simgeleşen fanon;
Siyah Deri Beyaz Maskeler ve Yeryüzü Lanetlileri adlı eserleriyle Avrupa merkezciliğe karsi duruşunu belirginleştirir ve
Frankofon dünyanın kitaplarinı polis zoruyla toplayarak "saklamak" zorunda kalacağı bir hayalet hâline gelir.
Bir taraftan " şiddet düşkünü" biri olarak adlandırılan Fanon , bir başka taraftan üçüncü dünya milliyetçisi ve peygamberi olarak tanımlanır. Postkolonyal teorinin merkeziliğinden, evrensel hümanizmanın Fanon'nuna kadar geniş bir alanda simgeleşir.
Marx' dan Hegel' e Sartre ' den Freud' a kadar birçok Avrupa merkezci kuramcının teorilerini üçüncü dünya ülkeleri ve kolonyal dünyanın gözünden anti emperyalist bakış açısıyla okuyan Fanon yapısökümcü bir kimliğe dönüşür.
Edward Said, Ali Şeriati , Homi Bhabha, Ranajit Guha gibi birçok postkolonyal teorisyeni ve düşünürü etkilemiş olan Fanon, evrensel bakış açısıyla ve " ruhunda ölümün yanı sıra yerel ve özgün kültürel kaynaklarının toprak altına gömülmesiyle aşağılık kompleksi yaratılmış her insan..." söylemiyle tanınma sorunu yaşayan halkların adeta sözcüsü olmuştur. Fonon'u anlatan ve sorunsalını ayrıntılı bir şekilde ele alan değerli bir çalışma.
