Farsça Okunuşları ve Türkçesiyle Rubailer
Ömer HayyamFarsça Okunuşları ve Türkçesiyle Rubailer Gönderileri
Farsça Okunuşları ve Türkçesiyle Rubailer kitaplarını, Farsça Okunuşları ve Türkçesiyle Rubailer sözleri ve alıntılarını, Farsça Okunuşları ve Türkçesiyle Rubailer yazarlarını, Farsça Okunuşları ve Türkçesiyle Rubailer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Olur olmaz şeylerden âdetim değil yılmak,
Mümkün değil dünyada sonuna kadar kalmak,
Ölmek kesin yazgımız buna aldırdığım yok,
Korkum ölümden değil, namerde muhtaç olmak.
Sayfa 179 - TELOS YAYINCILIK - 2. BASIM - MART 2018Kitabı okudu
Düşte bir bilge gördüm, pek güveni var akla,
Dedi: "Fazla uyruma, gül açmaz uyumakla,
Ömrümüzün yarısı zaten uykuda geçer,
O ebedi uykunu toprak altına sakla!"
****
Der hâb-ı bodem merâ heredemendi goft:
"Kez hâb kesirâ gol-e şâdî meşkoft,
Kâri çe konî ke ecel başed coft,
Behriz kezîr-e hâk mî bâyed hoft."
Sayfa 173 - TELOS YAYINCILIK - 2. BASIM - MART 2018Kitabı okudu
Ey sevgili beraber sanki pergel gibiyiz,
Başımız ikiyse de bitişik bedendeyiz,
Bir nokta çevresinde dönüp durmama bakma,
En sonunda beraber olacak değil miyiz?
Cânâ men o tô nemûne-ye pergârim,
Ser gerçe do kerderim yektendârim,
Ber nokte revanim konûn dâere var,
Tâ ahr-e kâr ser behem bâzârim.
***
Eyvah ki hem ne eyvah, ytireğin sevdası yok!
Coşkunluğu yok, bir dilbere yanması yok!
Aşksız geçiriyorsan yaşadığın günleri,
Tükenen şu ömrünün artık bir manası yok!
Eyvah beran del ke der û sûzî nist!
Sovdazede -ye mehr-e del efrûzî nist!
Rûzî ke to bî eşg beser hâdî bord,
Zâye ter ez an rûz torâ sûzî nist!
Sayfa 119 - TELOS YAYINCILIK - 2. BASIM - MART 2018Kitabı okudu
Usta işi bir çevirinin öyküsü - Kemal Yalçın
"Romanlar, çeviriler, Ömer Hayyam hepsi kaldı!" diyerek
gözlerinden yaş geldi.
"Aydın, Ömer Hayyam'ı ve Rubaitlerini bitirmeden, son noktayı
koymadan, yayınlandığını görmeden, 25 yıllık emeğinin eserini eline almadan bu dünyadan çekip gitmek yok!" dedim. Gülüştük!
"Tamam!" dedi.
Elimi tuttu.
"Ömer Hayyam'ı sana emanet ediyorum! Sözümde duramayıp
erkenden gidersem, senin yayınlamanı istiyorum!"
"Hayır Aydın! Diren, iyi ol! Kitabını kendin yayınla!" dedim.
En çok sevdiği rubailerden birini okumaya başladı:
Dünya denilen zincire doymuş değilim,
İşimi bir an bile boş koymuş değilim,
Ömrümce şu dünyada hep öğrenmekte idim,
Hala işimin ustası olmuş değilim.
Eli ayağı tutmuyordu ama hafızası yerinde idi. "İşinin ustası
oluncaya kadar yaşayacaksın!" dedim. Gülüştük, umutla ayrıldık
birbirimizden.
Sayfa 9 - TELOS YAYINCILIK - 2. BASIM - MART 2018Kitabı okudu
Usta işi bir çevirinin öyküsü - Kemal Yalçın
Cennet ne cehennem ne gören yok a gönül
Bir avdet edüp haber veren yok a gönül,
Ummid ile korktuğumuz o şeylerden ki,
Bir nam ü nişane gösteren yok a gönül!
Sayfa 6 - TELOS YAYINCILIK - 2. BASIM - MART 2018Kitabı okudu
Ben Olmayınca
Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok.
Şarabı sevdiğimizden değil dizeler hoş
Şarabın adı kötüye çıkmış, kendi hoş,
Hele bir güzelle içersen daha bi hoş
Harammış şarap, olsun, bana hava hoş
Hem bana sorarsan haram olsan her şey hoş
Ben senim, Sen ben
Dün geldi: Nedir aradığın? Dedi bana:
Bensem, Ne bakarsın o yana bu yana?
Kendine gel de düşün, içine iyi bak:
Ben senim,Sen ben; aranıp durma boşuna.
Qedehek Şerab
Bizim şarap içmemiz ne keyfimizden,
Ne dine, edebe aykırı gitmemizden ;
Bir an geçmek istiyoruz kendimizden:
İçip içip sarhoş olmamız bu yüzden .
Dünyada akla değer veren yok madem,
Aklı az olanın parası çok madem,
Getir şu şarabı, alsın aklımızı:
Belki böyle beğenir bizi el âlem!
Bırak yarını, dünü, yaşadığın anı gör.
Dünyada olan biteni ben de görmedeyim;
Haksızlıkları hep baş köşelerde görmedeyim;
Fesuphanallah! Nereye bakarsam bakayım
Kendi mutsuzluğumu her yerde görmedeyim.
Madem ben kervansarayda kalıcı değilim,
Şarapsız güzelsiz yaşamak hatadır derim
Dünya muhdes mi kadim mi diye tartışmak boş:
Ben gittikten sonra ha muhdes olmuş ha kadim!
Gül der ki yüzüm yüzlerden güzelken
Ezer suyumu çıkarırlar bilmem neden.
Bülbül de şöyle der ona sanki içinden:
Bir yıl dert çekmeden var mı bir gün sevinen?