Felsefenin Öyküsü -1 Yunan ve Ortaçağ Felsefesi
Frank ThillySözler ve Alıntılar
Yaşam üzüntü verici bir oyundur.
İnsanoğlunun düşüncesi, yapısındaki öğelerin karışımına bağlıdır.
Bir şey kendisinden başka bir şey olamaz. Ne ise, öyle olmak zorundadır; gerçekliğin anlamlı özyapısı değişim değil, sürekliliktir.
Bilmek, inanmaktan daha iyidir. Bilebileceğimiz her şeyi bilmek ve kanıtlamak arayışı içinde olmalıyız.
Herşey ne dopdolu ne de bomboştur. Varoluş ya da varolmayış gerçeğe eşittir. Gerçek, Eleacıların ifade ettikleri gibi, sürekli, bölünmemiş ve hareket edemez bir oluşum değildir. O, boş bir uzayla birbirinden ayrılmış, sonsuz sayıdaki oluşumdur.
Her şey sonunda, kendisini ortaya çıkaran ilk kütlesine geri dönmek zorundadır.
Yunan felsefesi, nesnel dünyanın özünün sorgulamasıyla başlar. Dışsal doğa, derece derece insanoğlu için daha anlaşılır olacaktır. Doğadan insanoğluna aktarım, insanın zihinsel çalışması ile ortaya çıkmaktadır: Mantık, törebilim, ruhbilim, politika ve şiir bu şekilde oluşmuştur. Bu çalışmalar özellikle törebilim üzerinde merkezlenmektedir ve böylece felsefenin en önemli sorunlarından biri ortaya konur: En yüksek iyi nedir, yaşamın sonu ve ereği nedir?