bir karikatür vardı. sahnedeki kemancı kemanı yere fırlatıyor ve ehhh gıy gıy gıy başım şişti diyor. üst üste felsefe okuyunca bir an ben de o moda girdim.
felsefeyle terapi... umut vaadeden bir başlığa sahip ama maalesef ben o kadarını göremedim. zira anonim bir kişinin hayatının bir özeti veriliyor ardından dört filozof sırasıyla hayatı, öğretisi, bu düşüncelere göre o anonim kişi için tanı ve son olarak terapi geliyor ancak... bilişsel terapi kitaplarının teşhislerinden ve tedavilerinden epey farklı bir yol, yöntem... ne kadar işe yarardır bilmiyorum ama brn böyle bir terapi almak istemezdim.
ama mantık olarak harika bir yerde duruyor.
dinle küçük adamda, reich ne diyordu? "düz yürüyebilen ama düz düşünemeyen hayvan insan" diyordu. bilişsel terapi zihinsel çarpıklıklarımızı bize gösterip olanları düzeltmemize yardımcı oluyordu. felsefe ile hayat, insanlar ve dünya hakkında edinilen fikirler belki de çarpık zihinsel süreçleri düzelttikten sonra bir adım daha ileri götürebilir.
kitabın tek güzel yanı, filozofların hayatı ve öğretilerini anlattığı kısımlardı. zira kısa, keyifli ve açık bir anlatım var. ama tanı terapi kısımları fevkalade sıkıcı.
: )
