Fi Gönderileri
Fi kitaplarını, Fi sözleri ve alıntılarını, Fi yazarlarını, Fi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ve güzellik, daha da yücedir yetenekten.
O, çaba harcamadan kendini gösterir
Yorulmaz kendini armağan etmekten.
…
Sayfa 67Kitabı okudu
“Çünkü gücünü ikiye katlayan zamandır yalnızca“
Sayfa 29Kitabı okudu
"Yemeden içmeden kesilmiş anlaşılan. Ya da diğerleri ona yemek vermiyorlar."
"Vurdumduymazlığınızın, işinizi savsaklamanın cezasını çekeceksiniz!"
Onlarda ağız kalabalığı çok; eyleme gelince hiçbirinde iş yok!
Hele şükür! Buralarda da bize benzer insanlar olduğunu görür gibiyim. Yaşam belirtileri çıkmaya başladı ortaya.
Yol boyunca kimseyle konuşmadığı gibi, konuşulanları dinlemiyor, sorulanlara da yanıt vermiyordu.
Yalnızca bir köşeye büzülmüş okuyor, okumadığı zamanlarda da bir şeyler yazıp duruyordu.
Herkes olan bitenin sorumlusu olarak karşısındakileri görüyor, birbirlerine olan nefretleri giderek büyüyordu. Çok değil, bundan bir-iki ay önce dost olanlar, şimdi düsman kesilmişlerdi. Aynı mahallede, aynı sokakta çocukluklarından beri birbirleriyle kardeş gibi yaşayan karşıt kesimden insanlar artık birbirlerini düşman olarak görüyordu.
Hemen her gün -şimdiye dek Turania'da hiç görülmedik biçimde "faili meçhul" en az bir öldürme, yaralama, ya da kundaklama, bombalama olayı duyuluyor, halk da kanıksadıgı bu olaylarla ilgili haberleri -çok doğalmısçasına- izleyip geçiyordu.
Gözlerinde şeytanca parıltılar bir yanıyor, bır sönüyordu.
BilgiKitabı okudu
Çok değerli bir malı yitirmiş olmanın çılgınlıgı mı; yoksa kırılan onurunun, aşağılanmanın sonucu beynin çığırından çıkışı mı; ya da, neredeyse doğduğundan beri yatalak, lanet bir anne ile beyinsel özürlü bır ağabeye bakmak zorunda kalarak tüm bir çocukluğu, genç kızlıgı adam gibi yaşayamadan ziyan zebil etmiş olmanın biriktirdiği hıncın patlaması mı? Belki de hepsinin tehlikeli bir karışımı bu.
"Baksana sunun suratındaki kırışıklıklara! Sanki yaşamın tüm kötülüklerini yıllarca sırtında taşımış gibi... "
Önce kafaları esir alan dogmalar, kin, nefret, kan davaları, sonra da savaş, ölüm, açlık, sefalet, salgın hastalıklar ve yeryüzünün çağdaş "veba"sı kanser...
Tüm devlet kuruluşları içinde insanlar birbirleriyle didişiyorlardı; hatta, böyle günlerde en gerekli olan itfaiye, sağlık personeli, hastaneler de parçalanma ve karşılıklı itişme içine girmişti.
Devlet giderek felç olma yolundaydı.
En pis, en yorucu, en ağır işlerde çalışarak bu iki insana ekmek parası getiren ben değil miydim? Ben değil miyim, şimdi ölü olan bu iki insan için, ne çocukluğunu çocuk gibi yaşayabilen, ne de okuyabilen, gençliğini ziyan eden? Peki, o zamanlar sizler nerelerdeydiniz?
En ufak bir desteğiniz oldu mu bize, akıl verip sırt sıvazlamaktan, aferinler bağışlamaktan başka?"