Adalet Ağaoğlu Hazretleri'nin 2.kitabıymış. Hazretleri diyorum çünkü yazarı cidden çok seviyorum bana göre en iyi kadın romancımızdır. Almanya'ya giden işçilerimizin yaşadığı buhranı daha içsel ve farklı bir açıdan ele almış Adalet Hanım. Okurken Bayram karakterinin sinirini keyifli anlarını geçmişle hesaplaşamamasını çaresizliğini bizzat hissettim. Ayrıca dönemin askeriyesinin de sertliğini yaptığı haksızlıkları kitaptaki ara sahnelerde görebiliyoruz. Okuması güzel bir kitaptı sonu buruk bitse de. Zaten Adalet Ağaoğlu'nun hangi kitabı mutlu sonla bitiyor ki :)
Sen boşver Balkız. Biz bu kavgayı kazanmış sayılırız. Eksiklerimizi, yaralarımızı sarmak kolay değil elbet. Lâkin, kim menzile yarasız, beresiz ulaşmış, de bana?