Hayatta seyrek anlar vardır ki mutluluk havaya yayılmıştır; anılarından, düşüncelerinden, gücünü ve güçsüzlüğünü aldığı her şeyden sıyrılan insanoğlu, bakmakla, soluk almakla, gülümsemekle yetinir.
Bir ana oğlunu asla ele vermez; oysa her birimiz yüreğimizde taşıyoruz çocuğumuzu. Adı da "gelecek". Yalnız benim, bizim geleceğimiz değil, bütün dünyanın geleceği.
Çocukluğundan beri açıklığı sevmişti. Belki bu nedenle yürek denen bilimi öğrenmekte bunca güçlük çekmişti; dertlerin teoremlerin yerini tuttuğu, istisnaların kuralı bozduğu bilimi.