Sözler ve Alıntılar
... küçük insanların doğasında olageldiği üzere —bir bardak suda fırtına koparışlarını izlemeyi severim.
Bunu özellikle yapmak istiyor değiliz;ama yapmak icap ediyorsa madem!
"Eğer her yer buradan güzelse", dedi benim kıpır kıpır kılavuzum en sakin haliyle, "yazık, bırakmayıp da elinizdekinin kıymetini bileydiniz ya."
Hatırlıyorum, şimdi böyle yalnızken sokaklar ne biçim de genişti, evler ne biçim yüksek, her şey ne biçim kocaman, gizemliydi.
"tek bir gün geçmez ki insanoğlunun parasını pulunu değersiz çerçöple çarçur ettiğine tanık olmasın."
Yetişkinlerin sefaletlerine dayanabilmek için kendimde toplayabildiğim cesaret çocuklara baktığım zaman pes ediveriyordu. Ne kadar küçük, ne kadar aç, ne kadar ciddi ve durgun olduklarını görüyordum. Bu sebilhanelerde hasta ve ölmekte olan hallerini düşünüyordum. Onları ölü olarak düşündüğümde ıstırap duymam, ama bunca acı çektiklerini, ölüyor halde olduklarını düşünmek beni benden alıyordu.
Sayfa 96
İnsanlardaki Çürüme'nin dışarıdan görülebilecek ilk güçlü belirtisi, mevzilenip aylaklık etme, akıl alır bir neden olmaksızın sokak başlarında bulunma, kime rastlansa neresi olursa gitme, belli birinde değil de bir sürü yerde olma, elle tutulur hiçbir şey yapmama, ancak yarın ya da öbür gün ne idüğü belirsiz bir alay vazifeyi ifa etme niyetine sahip olma eğilimidir.