bir yanardağdan örnek alacaktım kendimi
içim öyle genişti ki, içime atmakla olan derdimi
bir bir anlatsam bile, anlamayacaktı hiç kimse
tarihe, patladığım o ilk anla geçtiğime gücenecektim
bunca zaman, bunca lavı, bunca yerde
nasıl muhafaza ettiğimi, aslında zapt ettiğimi
takdir eden biri olabilir mi?