Kadın uzun uzun baktı ona, gözlerinin mavisi karaya döndü, Jonathan aklından geçenlerin okunduğupu hissetti.
Kadın bakışlarını kadehine çevirdi.
"Işığın yansıtamadığı şey saydamdır," dedi tok bir sesle, "ama var olmadığını söyleyemeyiz, bedenimizi terk ettiği vakit yaşamın kendisini de göremeyiz."
"Kimi insanlara baktığımda, sık sık içlerinde bir yaşam belirtisi göremediğimi söyleyeyim."