Mutlu olduğumuz zaman, kendimize daha az odaklanırız, diğer insanları daha çok severiz ve şansımızı, yabancılarla bile paylaşmak isteriz.
Öte yandan, mutsuz olduğumuzda insanlara güvenmez oluruz, içimizde kapanırız, savunucu bir biçimde kendi gereksinimlerimiz üzerine odaklanırız.
Kendini önemsemek iyi bir ruh halinden çok üzgün bir ruh halinin özelliğidir.