İnsanlar adlarından söz ettirmeye, iz bırakmaya bayılıyorlar. Tanınmak, bilinmek, fark edilmek istiyorlar. Bunu narsistik bir amaç uğruna da yapıyor olabilirler, hep var olmak, ölümün yıkıcılığından kurtulmak için de.
Her an ölüyor ve hayat her an elinden gidiyorsa, bu yaşam kimindir? İnsanın koruyup kollayamadığı, sonsuza kadar elinde tutamadığı bir şeye benim diyebilmesi tuhaf değil mi?