God of War Gönderileri
God of War kitaplarını, God of War sözleri ve alıntılarını, God of War yazarlarını, God of War yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Öyleyim yine de anlamıyorum duvarda ismim yazılıydı... Annem bana Loki mi diyormuş?" Kelimeler atreus'u durdurmaya zorladı. Kratos onunla beraber durakladı " devler bana Loki mi diyorlarmış? Gerçek adım bu mu ki" sözcük kratos'un hafızasının derinliklerine gömülü bir düşünceleri tetikledi "annenin o ismi sana doğduğunda taktı senin halkına o isimle tanıtmış olabilir"
Sayfa 387 - Atreus ve kratosKitabı okudu
"Sen yaşayan en akıllı adamsın değil mi? " diye lafa karıştı başka bir ses.
" Ölülerden de daha akıllıyım. "
Sayfa 204 - KratosKitabı okudu
"Eee?" diye başladı Atreus.
Kratos bu basit heceyle düşüncelerinden sıyırılıp oğluna baktı.
"O da ışığın içinde miydi?" diye sordu çocuk.
"Kim ışığın içinde miydi? Cadı mı?" dedi Kratos. Atreus'un öğrenmek istediğini pekala bilmesine rağmen. Amacı oğlunun dikkatini dağıtmaktı.
"Kim olduğunu biliyorsun!" dedi Atreus, sesinde bir öfke kıvılcımıyla.
Kratos o anda bir karar vermeye mecburdu. oğluna yalan mı söyleyecekti? Yoksa gerçeğin doğurması kesin zorluklarla mı yüzleşecekti?
"Hayır. Orada değildi." dedi Kratos en sonunda, kısılıp giden bir sesle. Gerçeklerden sakındığı için bir parçasıyla onu teselli etti. İçini kaplayan bir sızı dev bir yılan gibi kalbini sıkıştırdı.
Atreus'un bakışları babasının yüzünden bir an bile ayrılmadı.
"Diline hakim ol, çocuk. Yolculuğumuz bitene kadar birimizin dikkatini elden bırakmaması lazım. Sessizliğimi keder eksikliğiyle karıştırma. Nasıl yas tutmak istersen tut, beni de kendiminkiyle baş başa bırak."
Artık tamamen dolu Bifrost'la beraber bağlantı kubbesine ve seyahat odasına geri döndüklerinde Kratos feneri enerji haznesine yerleştirirken oğlu Midgard'ın rününü çizdi. Bu da diyar seyahat köprüsünü Midgar'la hizalamalarına ve Alfheim'ı geride bırakmalarına imkan tanıdı.
Kratos elli yıl evvel çaresizce kalkıştığı son denemede kılıçlarını bir daha asla eline almayacağına yemin edip onları evinin altındaki boşluğa saklamıştı. O kılıçlar bir zamanlar olduğu tanrıyı, hâlâ aklından çıkmayan bir kötülüğü temsil ediyordu
Kılıçları durgun bir denize attı. Eylemi tanrıları öyle çok kızdırdı ki gemisi battı ve enkazla beraber siyah kumlu bir sahile vurdu. Başını kaldırdığında kılıçlarını tırtıklı kayalara dayalı vaziyette kendisini beklerken buldu. Başarısızlıkla sonuçlanarak deliliğin sınırına kadar gelmesine yol açan sayısız girişime rağmen tanrılar onun özgür kalma arzusunu her seferinde reddettiler.
Kaosun Kılıçları ~Kaosun Öfkesi
Birbirinden farklı çeşit çeşit yaratık yok edilemez kılıçları altında can verdi.
Istıraplı geçmişinin sarsıcı anıları birbiri ardında gözlerinin önünden geçti: Taş zeminde kıpırdamadan sere serpe yatan ve kendi eliyle açtığı bir yaradan kan kaybeden Kratos tanrıların kendisini öldürmesine asla izin vermeyeceklerini anladı. Bu yüzden onlara inat kılıçlarını eline aldı ve tanrıların korkunç lanetinden kurtulmanın bir yolunu bulacağına ant içti.
Kaos Kılıçları.
Onlara bakarken birbirinden korkunç anılar sel olup zihnini doldurdu.
İçinde bir yerde umut gizli, Kratos, diye kafasında fısıldadı yumuşacık bir kadın sesi. Ses çok uzun zaman önce gömdüğü bir hayata aitti. Umut bizi güçlü kılar. Burada olmamızın sebebi odur.
Kratos o anda başının arkasına ölümcül bir darbe indirdi. Dudaklarından köpüklü kanlar akan Baldur gözlerine inana mayarak döndü. Boğuk bir gurultu çıkardı. Savaş Tanrısı adamin kulağına eğildi. "Bu sonu kendin sectin," diye fısıldadı. Uçuşan bir kar tanesi Baldur'un yüzüne kondu. Soğuğun etkisiyle irkilen ve bir asırdan uzun zamandır mahrum kaldı gi bu hissi yeniden tadan adam hafifçe gülümsedi. "Kar," dedi Baldur, sonra yüzündeki tüm can çekildi.
Eski Kratos sadece öldürmek için yaşardı ve bu adamın boynunu kırıp vücudundaki her kemik ezilene kadar üstünde tepinirdi. O kratos böyle bir canavarın yaşaması için hiçbir sebep görmezdi. Fakat Kratos artık o adam değildi.
Sayfa 372Kitabı okudu