Bu kitap felsefe mi, deneme mi, bilimkurgu mu, makaleler derlemesi mi, öykü mü, günlük mü? Belki hiçbiri, belki de hepsi. 2 cilt halinde yaklaşık 20 yıl arayla yazılmış ve İş Bankası'nın güncel basımında birleştirilmiş harika bir kitaptı.
1. Dünya Savaşı sonrasında genç yaşta köşeyi dönmüş bir trilyonerin(Goggins) mutluluğun, hayatın sırlarının peşinde koşarken gördüklerini, yaşadıklarını yazdığı defter derlenmiş kurgusal olarak. Genel olarak 3-4 sayfalık bölümler halinde seyrediyor.
Freud'la görüşüp 'Ekonomik şartlar elvermediğinden edebiyatçı olamadım; bari psikanalist olayım' dediğini iddia eden, Gandhi'yi fotoğraflardan bile çirkin bulan, Einstein'dan, Picasso'dan, Hitler'e kadar dönemin büyük yazar ve sanatçılarıyla, bilim adamlarıyla, ünlü simalarıyla, her türlü absürt fikirler ve eylemler peşinde olan sıradan insanlarla görüşen, hiçbir fikri aşırı bulmadan dinleyen ve beğendiklerine maddi olarak destek olan; kendini her dinin tapınağını bir araya toplamak, dev insanlar koleksiyonu yapmak gibi absürt hobilerle oyalayan, Monte Cristo Kontu'nun bir amaç peşinde, planlı programlı, sonsuz zengin yaşamının zıttını, kendine bir amaç arayan versiyonunu yaşayan Gog...
Gerçekten de o kişilerle görüştü mü, gerçek mi, kurgu mu diye ikileme düştüğünüz çok oluyor. Nefis bir bilgi birikimiyle yazılmış, harika tespitler yapılmış, felsefenin ve mizahın da kendine oldukça yer bulduğu kitapta bazı bölümler gerçekten başucunda durup ara ara okunması gereken cinsten. Ama özellikle Gog'un Hitler'le konuştuğu bölüm kitabın zirve noktası olmuş bence.
Şiddetle tavsiye...
