“Ama iyi ki düşmüşüm, Nimh.” Gözlerim doldu ama sebebi bunu kendime bile söyleyemem veya bunları söylemekle aileme sırtımı dönmüş olmam değildi. Bunun sebebi, arkadaşlarımı bir daha görme umudundan vazgeçmemdi. “İyi ki,” dedim yine. “ Çünkü seni tanıdım.”