‘İnsan bazen durup temize çekmeli kendini…
Heves edip hayal kırıklığına uğradığı şeyler için de teşekkür edebilmeli…
Önce kendi kalbinin kapısını çalmalı ve en iyisini istemeli...
Acele etmeden, telaş etmeden, sevmekten vazgeçmeden, göğsünün ortasındaki pencereyi açabilmeli…
Ne geleni ne gideni gönlünde öyle çok da büyütmemeli…