Sözler ve Alıntılar
Notlardan
Yani, kavranılır (l’intelligible). Gösteren ve gösterilen arasındaki ayrım her zaman duyulur (sensible) ve kavranılır arasındaki ayrımı yeniden doğurmuştur. Ve bu XX. yüzyılda stoik başlangıcında olduğundan daha az ortaya çıkmamaktadır. "Modern yapısalcı düşünce bunu açıkça yerleştirmiştir: Dil bir göstergeler sistemidir, dilbilim göstergeler biliminin, sé- miotique'in (veya, Saussure’ün deyimi ile sémiologie (göstergebilim)), içinde bir Bölümdür. Ortaçağ tanımı- - aliquid stat pro aliquo yu- bizim çağımız yeniden canlandırmış, onun her zaman geçerli ye verimli olduğunu göstermiştir. İşte bu nedenle, genellikle bütün göstergelerin, özellikle dilbilimsel göstergenin kurucu özelliği onun çift karakterliliğinde yatar: biri duyulur ve öbürü kavranılırdır - bir yandan signans (Saussure’ün signifiant’ı (gösteren), diğer yanda signatum (sig- : nifié) (gösterilen)." (R. Jacobson,Essais de linguistique générale, fr., Minuit, 1963, s. 162). 2. Bkz. De la Grammatologie, ss.
Sayfa 73 - Afa YayınlarıKitabı okudu
Ben kesin bir kopuşa (la rupture), bugün sık
sık denildiği gibi, epistemolojik bir kesintinin (coupure) biricikliğine (unicité) inanmıyorum. Kesintiler, her
zaman kaçınılmaz bir şekilde, çözmeğe devam ettikleri eski dokulara kendilerini yeniden yazarlar, hiç sona ermemecesine;
Bu sona ermeyiş bir ilinek (accident) veya
olumsallık (contingence) değildir; bu özsel
dir, sistematik ve teoriktir.
Sayfa 44Kitabı okudu
Dil ve yazı birbirinden ayrı iki gösterge sistemdir; ikincinin tek varoluş nedeni birinciyi temsil etmektir.
Sayfa 46Kitabı okudu
"yazı dilin (la languge) görüşünü perdeler: o
bir giysi değilse de bir kılık değiştirmedir."
...Yazı bir "tuzaktır", onun hareketi "kısır döngüsel" ve "zorbaca"dır, zararları canavarsı, şaşılacak büyüklüklerdedir'’, "doğaya aykırı yaratılış (tératologiques) durumlarıdır"...
Sayfa 46Kitabı okudu
Yazı bir tuzaktır, onun hareketi kısırdöngüsel ve zorbacadır, zararları canavarsı ve şaşılacak büyüklüktedir, yazı doğaya aykırı yaradılış durumlarıdır.
Sayfa 46Kitabı okudu
Derrida yazının insana düşman olduğunu anlatıyor.
Bir "gariplikle" yazı, bir "imge’’den başka bir şey olmaması gerekirken "başrolü ele geçiriyor" ve "doğal ilişki tersine, çevriliyor".