Hani birisi hakkında söze başlarken "günahını almayayım ama..." dersin ya, işte oradaki "ama"dan hemen önce durmak lazım. Gerek yok çünkü. Çok büyük çukur oradan sonrası. Hakka girme çukuru. Bilmediğin kişinin, bilmediğin mevzunun "ama"sı yok. Güzel tanı, iyi bil, kâfi.
Ahmet Yaşar Ocak'in Osmanlı İmparatorluğu ve İslam kitabını okuyorum. Devlet-din geçmişimize dair oldukça toparlayıcı bir çalışma. William Chittick'in şu sözünü hatırlatıyor: "Müslümanlar yüz yıl önce Allah diyorlardı İslam demiyorlardı; bugünse İslam diyorlar Allah demiyorlar."