Kitabın ilk bir iki bölümünde
okumayı bırakmak aklımdan geçse de,
devam et diye bir ses vardı içimde!
İyi ki de etmişim.
Kâh eski bir siyah beyaz Yeşilçam filmi,
Kâh bir Mahzun Kırmızıgül filmi,
Kâh gerçekte bu olayları yaşamış insanları tanıyorum hissi ile
İçimde ki o sesin gevezeliğine teşekkür ettim.
Geçmişten güncele güzelce bağlanan,
yaşanmış ve yaşa(n)maya devam eden
toplumun ayrıştıran bakış açısı ve baskıları,
Ortak acıları çok güzel işlemiş.
Anadolu'ya has!! özellik olan babanın çocuklarına açık bir sevgi göstermeme gereksizliğini çok çok güzel anlatmış tüm kitap içinde.
Ayrıca kitabın yazarı,
bir okurdan alabileceği bunca iltifattan daha değerli bir şey aldı;
Yazdıklarının bir kalbe dokunabildigini gösteren
SON SAYFADA Kİ
"Bana da yıllarca sana hasret kalmış bir baba lazım"
Cümlesi ile bir kaç damla yaş ödülü!
Tebrikler Menduh Bayezit,
peşindeyim haberin olsun.
