Bardağının üzerinden bana bakıyorsun, bir elin çenene dayalı. Yüzün rahatlamış ve açık. Bana böyle baktığında hâlâ karnımın içinde bir sıcaklık yayılıyor. Göstermeyi pek istemediğim bir fotoğraf bu, çünkü diğer hiçbirinde böylesine çıplak, böylesine savunmasız değilsin, içine böylesine kolayca bakmak mümkün değil.
Ama sana gelirken merdivenleri tırmandığımda, başlangıçtaki gibi, daha seni görmeden sesini, kokunu duyduğumda aynı şekilde çocuk gibi seviniyorum, aynı coşkuyu duyuyorum.