Gündüzler ve Geceler
Konstantin SimonovGündüzler ve Geceler Gönderileri
Gündüzler ve Geceler kitaplarını, Gündüzler ve Geceler sözleri ve alıntılarını, Gündüzler ve Geceler yazarlarını, Gündüzler ve Geceler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Askerler kimi zaman bana ağır ağır suya indirilen ve indirildikçe üzerindeki su basıncı artan dalgıçları düşündürür. Su basıncı arttıkça dalgıç için tehlike büyür. Ama ölçüde de alışkanlık kazanır dalgıç. Askerler de öyle...
Sayfa 145Kitabı yarım bıraktı
Savaşta ölenlerin yakınları çok üzerdi onu. Bu nedenle onlara ölüm haberlerini elinden geldiğince geç vermeye çalışırdı. Gelen mektuplara bu nedenle geç cevap verir ya da hiç cevap vermezdi eğer becerebilirse. Bunu da doğru bulurdu. Bir başkasının acısını az da olsa dindirebilmek için kendini büyük bir acıya katlanmaya zorlamak demekti bu.
Sayfa 142Kitabı yarım bıraktı
Uzak ülkelerde bir yoldaş uçuyor,
Yurt rüzgarları izliyor onu
Sevgili kentim mavi sisler içinde kalmış,
O bildik ev, o yaşlı bahçe ve o tatlı bakış..
Sayfa 103Kitabı yarım bıraktı
- Sizin eviniz nerede?
- Son zamanlarda ben nerede yaşıyorsam evimde orada.
Sayfa 99Kitabı yarım bıraktı
Mermilerle delik deşik olmuş yıkılmış evlere baktı bir süre..
" Bizde böyleyiz işte".. diye düşündü .
Sayfa 69Kitabı yarım bıraktı
- Söyle bakalım bizi savaşta asıl öldüren kimdir? Almanlar mi ? Bak ben sana söyleyeyim istersen; Yalnız Almanlar değil , asıl düşmanımız tembelliktir bizim.
Sayfa 59Kitabı yarım bıraktı
Az sonra gerek zaman, gerek hayat artık metrelerce ölçülecekti yalnızca.
Sayfa 47Kitabı yarım bıraktı
Stalingrad...
Kent yanıyordu. Bütün gece yandı. Ertesi gün boyunca, hatta daha ertesi gece yanmaya devam etti.
Sayfa 19Kitabı yarım bıraktı
Kadın hiç ara vermeden , durmadan anlatıyordu . Hep kendi mutsuzluğundan söz ediyordu.
Sayfa 10Kitabı yarım bıraktı
Yakında bizim sokakta da bayram olacak...
Sayfa 423Kitabı okudu
Elimin altındaki her şeyi gönderiyorum. Dayan...
Sayfa 354Kitabı okudu
Savaş...
Savaşa alışıktı. Kendi kendine bir Parfenov vardı, dövüştü ve öldü diyebiliyordu. Ama orada, Penza’da, Marks -24’ün sokaklarında bir kadının adı dula çevrilecek, çocuklarına da artık çocuk değil, yetim denecekti. Bu yalnızca bir acı değildi. Bundan sonra bir yaşam, olduğu gibi değişecekti.
Sayfa 148 - Engin YayıncılıkKitabı okudu