Guneh Gönderileri
Guneh kitaplarını, Guneh sözleri ve alıntılarını, Guneh yazarlarını, Guneh yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Min ji xortanîya xwe tu xêr nedît ku ji pîrbûna xwe bitirsim. ey tayê spî!
Gava meriv ji halê xwe nerazî be û ji pêşîya xwe bi guman be dizivire li rojên xwe yên derbasbûyî dinêre..
Sayfa 47Kitabı okudu
Ez dızanım tu rêberê mırınê yî, rêberê wê rêyê yi ku tu rê lê nabe... Çıma rûyê xwe tırş bıkım? Mın jı xortanîya xwe tu xêr nedît ku jı pîrbûna xwe bıtırsım... Mın şêrnîya dınê tam nekır ku talbûna axîretê madê mın tırş bıke...
Wey lı ser seran û lı ser çavan tu hatî, ey tayê spî!...
Sayfa 53 - Lis Basın YayınlarıKitabı okudu
Ey tayê spî! Tu kî yî, tu çî yî, kê te şandîye û karê tê lı ba mın çî ye?
Sayfa 53 - Lis Basın YayınlarıKitabı okudu
Ey tayê spî! Ez nızanım xwe çawan jı te xelas bıkım û çawan jı te bırevım!
Sayfa 53 - Lis Basın YayınlarıKitabı okudu
Kurdish readings
kürt edebiyatı denilince "mehmed uzun" dışında kimse kürtçe yazmadı sananlar ve kürt edebiyatı denilince akıllarına "ahmed arif" ile "yaşar kemal" gelenlere umarım birazcık da olsa faydası olur bu listenin.
ayrıca bir türk olarak söylemek gerekirse 1000 yıldır beraber yaşadığımız bir ırkın edebiyatını bilmemek
Tayek Porê Spî...
Li ser şopa Menfelotî
Îro, sibehê di ber eynê re derbas dibûm. Min di nav porê serê xwe de tayekî spî dît... mîna birûska şeva tarî, diçirisî.
Gava çavê min pê ket, veciniqîm; mina ku ji nişka ve, şûrek li serê min keve... nola ku yek ji ezmên dakeve û di destê wî de aleke spî hebe û mizgîna mirinê bide min... Min fam kir ku derdekî bêderman e,
Sayfa 53Kitabı okudu
...ez jî bûme xortekî pîr.
Li pêşîya xwe dinêrim: leylan û guman.
Li dora xwe mêze dikim: mij û dûman...
Sayfa 98Kitabı okudu
"Me di dil de heye narek ku disijit seqerê,
Erzihala ko nivîsî me bi xûna cegerê..."
Meleyê Cizêrî
Sayfa 42Kitabı okudu
Ew pelên ku ji kitêba jiyîna min hatine çirandin, îro parçeyên wan ên riziyayî berhev dikim, bi hev dizeliqînim... Dixwazim ji wan, kitêba bextiyariyê çêbikim.
Gava meriv ji halê xwe nerazî be û ji pêşiya xwe guman be, dizîvire li rojên xwe yên derbasbûyî dinêre... mîna pîrên riziyayî ne dixwazin bijîn, ne jî dixwazin bimirin... tenê û tenê li rojên xwe yên çûyî bifikirin; xortaniya xwe, zarotiya xwe bînin bîra xwe û bi vî awayî bîna xwe derxin...
Carekê min di kitêbekê de xwendibû: "Serhatiyên meriv çiqas kevnar be, di mêjiyê meriv de ew qas şopên kûr dihêle..."
Gava meriv li ber candayînê be, hemû
serhatin û serencamê meriv mîna şirîtên sînemayê li ber çavên meriv derbas dibin; di wi halî de gelek tişt dihatin bîra min.
