Güneşin Gölgesinde sözleri ve alıntılarını, Güneşin Gölgesinde kitap alıntılarını, Güneşin Gölgesinde en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gökyüzü tamamen kapalıydı. Ortalık karardı. Yağmur geliyordu. "Keşke yağsa... İnsanların ihtiyacı var rahmete. Rahmetsiz yaşanmıyor." dedim kendi kendime.
Hem ceset ne ki! Ruhlar diri değil mi? Öyle demez miydin sen? O, isterse yeniden diriltir de. Diriltecektir zaten. Tohuma diriliş var da, insan neden dirilmesin? Sahi hiç dirilmeseydik, yeniden birbirimizi görme ümidi olmasaydı; ne kötü olurdu.
Bir insan, bu güzel duygularını yitirirse, geriye insanlığından ne kalır! Sevgi olmasa, merhamet olmasa neye yarar insan? Dünya neye yarar? Ne tadı kalır hayatın?
Bir insanın, kendi evinden daha mutlu olacağı hiçbir yer yoktur. Bunu, zamanla anlıyorlar ama iş işten geçmiş oluyor. Geri dönüş olmuyor artık. Evinden, yuvasından ayrılanlar çok büyük hata yapıyorlar. Dışarının balı, kaymağı; evin kuru soğanla ekmeği kadar insanı mutlu etmez.
Dünya neydi ki? Gemideki konuşmacılardan biri, kutlu Nebi'nin; "Cennette bir kamçının kapladığı yer, bütün dünyadan daha güzeldir." sözünü hatırlatmıştı.
Erken ayırdılar bizi. Doyamadık birbirimize. Yetim olmak zormuş. Çok zor... Keşke bunu bilseler. Keşke bunu bilseler de, anaları dul, çocukları yetim koymasalar. Bükmeseler boyunlarını.