Güneşten Öte
Bahaettin KarakoçGüneşten Öte Gönderileri
Güneşten Öte kitaplarını, Güneşten Öte sözleri ve alıntılarını, Güneşten Öte yazarlarını, Güneşten Öte yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yola çıktığını muştuladılar,
yollarına serdim bakışlarımı;
asıldım saatin ibrelerine,
karşıcı gönderdim dost kuşlarımı.
Can su oldu sevdamızın arkına
zaman geçmiş çok geç vardım farkına,
beni nakarat yap gönül şarkına
ve gönlünce işle nakışlarımı.
Geç kalma, gelişler vaktinde güzel;
"alan elden hayırlıdır veren el"
hem muhabbet hem de rahmet gibi gel,
baharlara çevir zor kışlarımı.
Güneyim-kuzeyim, doğum-batım yok,
soylu bir sabrım var başka atım yok,
dünyada kimseye iltifatım yok,
sana saklıyorum alkışlarımı.
Köşeyi dönerken gölgeni gördüm
yüreğim çarpmaya başladı güm güm
ey göçmen şiirim, masalım, öyküm
hep peşinden koşturup duruyorum.
Yettim-yeteceğim derken çağ kuşluk,
bir türlü dolmuyor bu araboşluk,
başıma vuruyor aşktaki hoşluk
feleğin çarkını durduruyorum.
Bir kaşık aş ne ki kırk yıllık aca;
insansız evlerde tüter mi baca?
zalim bir oyundur köşe kapmаса,
her zaman cezayı ben görüyorum.
Şu bağlı bahtımı çözmeyi dene,
yüreğimle çiftleş, gezmeyi dene;
vuslat hangi güne, yazmayı dene;
hep meçhul semtlerde ben yürüyorum.
Gölgen ak zambağa dönüştü birden,
bir daha geçmedin geçtiğin yerden,
sen ünlersin diye şu tepelerden
saatimi kurup ayarlıyorum...
Seher yeli usul usul es hele,
Türkü söyler kır atımın yelesi.
İki keklik karşılıklı ötünce
Yaman teper âşıkların çilesi.
İğde çiçek açar güle karışır,
Kara toprak yeşil ile barışır.
Yola çıkan bir menzile erişir,
Var mı öyle ortaklıkta kalası?
Işıyor da dal uçları ışıyor,
Gün uç verdi, ay tepeyi aşıyor,
Her güzellik içimizde yaşıyor,
Mümkün değil güzelliğin ölesi.
Sultan idim, indim kendi tahtımdan
Şikâyet etmedim bir gün bahtımdan
Hep dayandım, hiç dönmedim ahtımdan
Şimdi bir güzelin oldum kölesi.
Soğuk-sıcak taşlar ile konuştum,
Yakın-uzak kuşlar ile konuştum,
KARAKOÇ der her bilene danıştım,
Sevgiliymiş ruhumuzun sılası.
Üstümde zorlu bir işin yorgunluğu var, teri var,
Kaderi asla suçlamam, herkesin bir kaderi var...
Şikâyetsiz yaşamayı mut için ilke bilmişim,
Beter ne ki bu ölçekte, beterin de beteri var.
Meydan öyle geniştir ki dışarı var, içeri var;
Her rüyanın bir yorumu, her eşyanın bir yeri var.
Geleceksen bir bütün gel, çok kabuk ve az iç gelme.
Binbir odalı saray gel, bana kerpiç kerpiç gelme!..
Gelişin âbâd eylesin, yeri-göğü şâd eylesin;
Zaten bir viraneyim ben, viran etmeye hiç gelme!
Geleceksen ipek ol gel, keser gelme, çekiç gelme;
Yerim rahattır, diyorsan orda ye orda iç, gelme!..
Yüreğimin perçemini bir sevdaya kaptırmışım,
Ne yazım bellidir benim, ne son baharım ne kışım
Yol ayrımı yaklaşıyor, ötesine kılavuz yok;
Yürümeye takâtsızım, çok yorgunum, çok kül-hışım,
Nefsim işaret veriyor, yiğitmişim, kocakmışım;
Şımarık aklıma göre korkakmışım, kaçakmışım...
Bir diyeti vardır yere basmanın,
Üzümü tez kurur susuz asmanın;
Erkânı var konuşmanın, susmanın,
"Nice tabur dağıdır ol yosmanın
Saç dağıtıp eğmesi kalpağını".
Kaşlarına aykırı gözlerin var, denmedi;
Özünle bağdaşmayan sözlerin var, denmedi.
Ne mevsimsiz gül derdim, ne de ham erik yedim;
Güzele güzel baktım, hep sütlü firik yedim.
Karayı tanımadım, tüm renkler beyaz oldu,
Kışla ülfet etmedim, yaylağım hep yaz oldu.
Çıplak atlarla gittim gelen fırtınalara,
Sevdalara terledim buzları kıra
Sayfa 131
Ey otlarla karıştırılıp demetlenen güller
ey acıları eminerek büyüyen sabîler
anneler, babalar, sevgililer
uyuyanlar, uyanıklar, hastalar, körler
tutsaklar, hürler
ey evrenin yitikleri
adresi bilinmeyen ölüler
size doğrultuyorum ışığımı
size uçuyoruyorum sesimi
benim kalbim her zaman diri
tevhîddir dilimin iksiri
bendedir en taze haberler
en güzel müjdeler
sizin için yazdım bu şiiri
Dünya dünya olduğu günden beri
hiç böylesine pis kokmamıştı
sular zehir saçarak akmamıştı
şimdi parmağını değirsen diline
dilin iğnesini batırır eline
haram akar her kapıdan içeri
dost dersin
dost atar tekmeyi beline
Direnmekte israr eden bir şehrin üstüne
cehennem topları gülleler yağdırıyor
taşımaya mahkûmuz bu dünyanını yükünü
bir yük ki durmadan ağdırıyor
yürek ulaşamıyor dostuna
her kedi göz dikmiş bir kaplan postuna
kısrak süt vermiyor yavrusuna
potuk anasını yadırgıyor
ağaç kendi kökünü
Bir imlâ hatası çoğa malolur,
Düşlerde yaşarım, düşsüz koyma gel!
Dağların da kara ihtiyacı var,
Kar yağdır, dağları kışsız koyma gel!
Elime demir ver, eğer-bükerim,
Dilime kuş kondur, ne dil dökerim;
Belime dağ bindir, sanma çökerim,
İşim bu, garibi işsiz koyma gel!
Dün gece uzakta bir kuş ağladı,
Bütün beyaz güller kara bağladı.
Sayfa 126
Şimdi tükettiğim yılların üstüne oturmuşum,
Hangi dürbünle baksam gördüğüm tektir...
Her yorgun kapıya kilit vurmuşum,
Vâdideki sis er-geç dağlara çekilecektir
Havada bir güzel yağmur kokusu var,
Takvimlerden mendil sallıyor bahar.
Güneş de yakın bir menzildir aşk yolcusuna
Şu kendini dağıtıp da seyran eden güzele bak;
Bırak fânî olanları, ebed'e bak, ezel'e bak...
Kaftanını güzel giydir ki söz yerine otursun,
Kalbin hâs zikirde olsun ve sen hep lem-yezel'e bak.
Bahar som yaprakla çiçek, güz gelende gazele bak
Hiç bir şeye çirkin deme, çirkindeki güzele bak.