Günlüğümden Notlar
Maksim GorkiSözler ve Alıntılar
"Her sabah nereye gittiğini bilmeden bir işe giden, her akşam nereden çıktığını bilmeden bir işten çıkan, sevmediği hayatı yaşayan, sevmediği işi yapan, sevmediği kişilerle yaşayan, kalabalıklar yüzünden yaşamaya karşı ne bir sevgi, ne de bir sevgisizlik işareti olmadan gelip geçen... Her akşam evinin dört duvarı arasına sanki bir mezara girermiş gibi giren, gecelerini bir sıkıntı yorganının altında yalnız ya da yanındaki yabancı gövdeyle geçiren bütün ölü kentlerin, ölü doğmuş çocukları! Size bu ölü yaşamı hazırlayan "sermaye sahibi egemen sınıftır", bu acımasız oyunun varlığı siz izin verdiğiniz sürece sürecektir."
"İyi bir insan için yaşam zor, ölüm kolay."
"Her sabah nereye gittiğini bilmeden
bir işe giden,
her akşam nereden çıktığını bilmeden
bir işten çıkan,
sevmediği hayatı yaşayan,
sevmediği işi yapan,
sevmediği kişilerle yaşayan,
kalabalıklar yüzünden yaşamaya karşı
ne bir sevgi, ne de bir sevgisizlik
işareti olmadan gelip geçen...
Her akşam evinin dört duvarı arasına
sanki bir mezara girermiş gibi giren, gecelerini bir sıkıntı yorganının altında
yalnız ya da yanındaki yabancı gövdeyle geçiren bütün ölü kentlerin,
ölü doğmuş çocukları!
Size bu ölü yaşamı hazırlayan
"sermaye sahibi egemen sınıftır",
bu acımasız oyunun varlığı
siz izin verdiğiniz sürece sürecektir."
-Ölü kentlerin, ölü doğmuş çocukları!-
Dostoyevski
" Çok fazla bilinçli olmak bir zaaftır ; hem de tam ve gerçek bir zaaf. Bilincin her çeşidini demek istiyorum- bir zaaftır iddia ediyorum ki bu böyledir ."
Şeytan yoxdur; şeytan hiyləgər ağlın uydurmasıdır...xe-e, məsələn, biz fırıldaqçıyıq, dolaşmışıq, buna görə də həmişə özümüzdən bir pis məxluq — şeytan və sairə uydururuq. Deyirik ki, biz pisik, ancaq o qədər də yox, bizdən də pisi var...
Onlar hədsiz dərəcədə çoxdur. Onlar qəm-qüssə yaymaqla məşğuldurlar...onlar insanın bütün arzularına düşməndirlər, bütün...
L.N.Tolstoy kərtənkələdən yavaşca soruşurdu:
— Kefin yaxşıdırmı, hə?
Kərtənkələ Dülberə gedən yolda, kol arasındakı daşın üstündə qızınırdı, Tolstoy da barmaqlarını bel qayışına keçirib onun qabağında dayanmışdı. Sonra da dünyanın bu böyük insanı kərtənkələyə dedi:
— Mənim kefim yaxşı deyil.
Düşünürdüm ki, bu şəhər və onun əhalisi nəyə lazımdır?...hər şeydən əvvəl onlar mənasız bir həyat sürürlər və elə buna görə də çirkli, kədərli, qəzəbli və cinayətkar yaşayırlar. Onlar istedadlı, ancaq gülünc adamlardır.