Güz Gelmeden
Selçuk BaranGüz Gelmeden Gönderileri
Güz Gelmeden kitaplarını, Güz Gelmeden sözleri ve alıntılarını, Güz Gelmeden yazarlarını, Güz Gelmeden yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben her şeyden ne zaman vazgeçtim? Bir yerlerden döndüm sanki ve kimseleri bulamadım. Gidip gidip geri dönüyorum, kimse olmuyor. Yılmadan yürüyorum, trenlere, uçaklara, gemilere biniyorum; sonra, artık zaman doldu, diyorum, dönebilirim. Geri dönüyorum: Kimseler yok. Her dönüşte biraz daha eksiliyor şehir. Yollar bitiyor, telgraf direkleri, ağaçlar... Çıplak bahçelerde çöl ya da kutup rüzgârları...
Sayfa 242Kitabı okudu
Bugüne kadar Türkiye’de gerçek sağ parti kurulmamıştır. Sol gelirse sağ da gelecektir; birleşik kaplar yasası... Ben solcu değilim ama sağdan korkarım. Çünkü o her şeyi geriye çeker. Yokuş aşağı yuvarlanmak, yokuş yukarı tırmanmaktan çok daha kolaydır. Sol başaramaz, sağ başarır bu yüzden. O zaman vay halimize.
Sayfa 240Kitabı okudu
Çünkü babam bir kahramandı. Hayatı boyuncu bir kahraman gibi yaşamadı belki. Herhangi bir zavallıdan farkı yok gibi görünürdü ama kahramanlık taa içindeydi.
Sayfa 196Kitabı okudu
Herkesin vardır ille tutturduğu bir şey. Ya onulmaz bir yaradır ya umarsız bir dert.
Sayfa 191Kitabı okudu
Gizli gizli acılarla kavrulduk. Kendi içimizde, kendi başımıza çektik acılarımızı. Artık acılarımız sona ersin. Umutlanmak hakkını bulalım kendimizde.
Sayfa 186Kitabı okudu
"Biz insanı tüm güzelliklerle bezedik, öyle yarattık,” demiş yüce Tanrım, “ama o çamurun dibine inip orda yaşadı.”
Sayfa 170Kitabı okudu
Partiler geldi geçti, yalnız adları değişikti, amaçları birdi: Bizi yönetmek, kısacası anamızı ağlatmak. Kürsülere çıkan, gazetelere yazı yazan hiçbir kimsenin insanın içindeki güzelliklerden, o güzellikleri çoğaltmaktan, bizim içimizden çıkan güzellikle dünyanın daha yaşanabilir bir dünya olacağından söz ettiğini duymadım.
Sayfa 170Kitabı okudu
"...çocuk sayılırdım, daha bilmiyordum.”
“Neyi?” diye sormaktan kendimi alamadım.
“Sevgilere güvenmemeyi.”
Sayfa 132Kitabı okudu
Kızların babalarına âşık oldukları yaşta takılıp kaldım sanırım.
Sayfa 122Kitabı okudu
Ama yürek diye bir şey var insanda. Yürek dediğin de birine, bir şeye bağlanmak ister; yaşamak için, ayakta kalabilmek için.
Sayfa 109Kitabı okudu
Bunca, bilgiye, bilgeliğe karşın insanlar hayatı olayların yüzeyinde yaşadılar, öyle mutlu oldular. Diyor ki, tarih baştan başa yanlıştır; çünkü bir kenarda bilgi ya da bilgelik uğruna açlıktan, yalnızlıktan ölen tek kişilerin yerine yığınların öyküsünü anlatır. İnsanlar geçmişi unutup, binlerce yıllık deneyimleri yinelemekten bıkmazlar.
Sayfa 102Kitabı okudu
Kendimi, kendimden başkasına emanet edemem. Beni benim kadar kimse sevemez de ondan. Bıçak sırtında denge tutturmak zorundayım.
Sayfa 102Kitabı okudu
İdeoloji, sanat, politika, insanın yerine geçen her şey, insanı öldürüyor. Oysa insanlık adına ideoloji, insanlık adına sanat, insanlık adına politika yapılıyor. Ama sonra hepsi Frankeştayn gibi yaratıcısının iradesine boyun eğmekten vazgeçip, insanı yok etmeye başlıyorlar.
Sayfa 101Kitabı okudu
Güven duymaya duymaya güven duymanın bir ihtiyaç olduğunu bile unutmuşum. Çırılçıplak hissediyorum kendimi.
Sayfa 101Kitabı okudu
"Geceleri bir türlü uyku tutmaz beni. Çünkü o günkü işimi bitirmemiş olurum. Bu da beni tedirgin eder.”
“Günlük işin de neyin nesi?”
“Yaşamak.”
Sayfa 81Kitabı okudu