Güzel Dost

Sıradan insanlara bir bakın: Başlarına büyük felaketler gelmedikçe kendilerini mutlu sayıyorlar, ortak mutsuzluk onları etkilemiyor. Hayvanlar da bunu hissetmiyor.

Sayfa 138Kitabı okudu

Aynı zamanda umutsuzların korkunç kederini de hissedeceksiniz. Belirsizlikler içinde kaybolmuş, boğulmuş, halde çırpınıp duracaksınız. Dört bir yana 'İmdat!' diye bağıracaksınız ve kimse cevap vermeyecek. Kollarınızı uzatacak, yardım almak, sevilmek, avutulmak, kurtarılmak için sesleneceksiniz ve kimse gelmeyecek.

Sayfa 138Kitabı okudu

Reklam

c

Ve bir varlık asla geri dönmüyor, asla... Heykel kalıpları, böylesi nesneleri tekrar vücuda getiren kalıplar korunuyor; ama benim vücudum, yüzüm, düşüncelerim, arzularım bir daha asla var olmayacak.

Sayfa 137Kitabı okudu

c

Ve şimdi yaptığım her şeyde öldüğümü hissediyorum. Her adım beni ölüme yaklaştırıyor, her hareket, her nefes onun iğrenç faaliyetini hızlandırıyor. Nefes almak,uyumak,içmek,yemek,çalışmak,düş görmek, yani bütün yaptıklarımız ölmek demek. Hasılı, yaşamak ölmek demek

Sayfa 136Kitabı okudu

c

Sizin yaşınızdayken, şen şakraktır insan. Asla gerçekleşmeyecek olsa da bir sürü şey umut eder. Benim yaşımda ise hiçbir şey beklemez olur... ölümden başka.

Sayfa 135Kitabı okudu

c

Hayat bir yokuş. Tırmandığın sürece doruğa bakan insan kendisini mutlu hissediyor; ama tepeye vardığında aniden inişin ve ölüm demek olan sonun farkına varıyor. Tırmanış ağır ağır, ama iniş hızlı oluyor.

Sayfa 135Kitabı okudu