"Yüce Allah rahmeti/merhameti yüz parça etti; doksan dokuzunu kendine alıkoydu. (Geriye kalan) tek parçayı da yeryüzüne indirdi. Bu bir parçadan (nasibine düşen pay sebebiyle;) yaratıklar birbirlerine karşı merhametli davranırlar. Öyle ki at, yavrusuna isabet etme korkusundan dolayı ayağını yavrusundan kaldırır, (onu korur)."
Buhâri, Edep 19; Müslim, Tevbe 17 (2752); Tirmizi, Deavat 100 (3541); İbnHibbân, es-Sahîh, XIV, 16