Hafız Divanı
Hafız-ı ŞiraziEn Eski Hafız Divanı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Hafız Divanı sözleri ve alıntılarını, en eski Hafız Divanı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben korkarım gözüm yaşı, gam perdemi yırtar,
Ben korkarım mühür bozulur, sır hemen çıkar!
Derler ki, taş sabır makamında da lâl olur;
Bak doğru, doğru amma, ciğerin kanıyladır!
Sayfa 243 - cilt 1
Karanlıktır gecem,hem dalga girdaplar da korkunçtur,
Nasıl bilmem sahil ehli haber alsın bizim halden!
Salah ve takvada neymiş bu ilgi rindan ile?
Rebap duyuş nerede, bir vaazı dinleyiş nerede ?
Ve uykularda Hafız'dan; huzur da bekleme sen?
Kalır ne onda sabır, uykular, yataş nerede?
Yusuf'un dur ki hep artan, güzellikten de bildim ben,
Ki aşkmış perdeyi iffetten edermiş bak züleyha'yı.
Senin gurur sana fırsat bırakmamış ey gül
Ki sormadın yine bülbül olan o şeyda'dan
Gülse huy ve lutuf avlar Gönül ehli insan
Akıl kuşu tutulur muydu hiç tuzaklardan
Şu kaşla kurduğunuz yay kemanı eğmiştir.
Edip de canıma kast bende cana değmiştir
Bu dünyalar yok iken,aşk, sevgi,renkler var
Bu sevgilerde temel öncelerde atmıştır!
Hafız,köle olmaz ki kaçıp gitse elinden;
Gel sulh edelim, bil ki kınarsan da harabım!
Dedim bu cevr ile ben, şimdi şehri terk ederim.
Gülüp dedi ki Hafız:Git! Var mı bir bağlayan
kapraKitabı okuyor
Bu dünyada emelim az diyen de, tek değilim Amel edilmeyen ilm, alimin hüzün biliriz
Akıl gözüyle bakarsak,cihanı hoş görürüz; sabatı yok görürüz biz,bu dünya işlerimiz!
Her gönül aşk sırlarını bilemez. Bu yüce mânalı sırrın mahremi, yine bizim canımız.
Şarap içersen bir yudum da yere saç. Başkasına faydası dokunan günahtan hiçbir korku yoktur.
Yürü, neyin varsa, harca, ye, esirgeme. Çünkü zaman, hiç esirgemeden helak kılıcını vuracak!
Ey nazü naim ile beslenip yetişen selvi boylum, ayağının toprağı hakkiyçin öldüğüm gün kabrime gel, ayağını toprağımdan çekme.
İster cehennemlik olsun, ister cennetlik.. ister insan olsun, ister peri.. yol ehlinin hasislik etmesi, hepsinin mezhebince küfürdür.
Sayfa 301 - MEB Yayınları, 1988, Çev. A. GölpınarlıKitabı okudu
Âkibet menzil-i mâ vâdî-i hâmuşân est
عاقبت منزل ما وادى خاموشان است
Sonunda varacağımız menzil, susmuşlar vâdisidir (yani mezarlık)