“Halvet, yalnızlık mânasına gelir. Tarikatta halveti esas tutanlar, dervişi dar bir yere koyarlar. Derviş orada kırk gün, her gün biraz daha az yemek şartıyla riyazata girmiş olur. Aynı zamanda az uyur ve ibadette bulunur. Bu kırk günlük halvete Arapça’da ve İran dilinde kırk ve kırk günlük müddet mânasına gelen “erbain” ve “çile - çihle” de denir.”