Halepce Gönderileri
Halepce kitaplarını, Halepce sözleri ve alıntılarını, Halepce yazarlarını, Halepce yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ne dersiniz??
Annenizin kardeşlerinizin mezarlarinin nerede olduğunu bilmemek, sonradan basılan resimlerde, kimyasaldan ölen insanlar arasında kardeşlerinizin ve onların çocuklarının parçalanmış cigerlerinden ağızlarına, oradan dışarıya sızıp kurumuş kan izlerini, yanmış yüzlerini, dışarıya fırlamış vr beyaza çalmış gözlerini görmek nasıl bir duygudur diye. Sizce bu sorunun yanıtına yetebilecek kelimeler olan bir dil var mıdır? Anlatılabilir mi böyle birşey, NE DERSİNİZ?
Babasının parçaları toplandı yerden, fırlayıp uzağa gitmiş kafasını da alıp getirdiler, bombanın açmış olduğu o çukura koyarak üzerini toprakla örtüler.
25. Sayfaya gelip gerceklerimizden utanarak kitabi birakma isteği...
"Allah rızası için bir yudum su yetiştirin, yanıyorum." Ya da "kör oldum hiçbir şey göremiyorum yardım edin." Diye bağıran insanlar vardı sokakta
Ölüm, yaşamlarının doğal bir parçası olmuştu.
Halepcede yürümek zor. Utanıyor insan ora insanının yüzüne bakarken.
Sessizlik , Arap dünyasında merhamet duygusunun ölümü demektir . Sessizlik , dört bir yanınızda zulmün en iğrenç biçimleri uygulanırken kendi kirli çamaşırlarınızı yıkamama politikasıdır .
Sayfa 116 - RezanKitabı okudu
16 Mart 1988
Acı şeyler de yaşasalar, ailerinden kayıplar verip kampta da olsalar ,Kurtulmuş olanlarla buluşmuş, bir araya gelmişti insanlar. Hiç değilse kan bağı olan birileri vardı etraflarında. Hiç değilse sarilip ağlayacaklari birileri vardı. Ama Aras için durum böyle değildi. Başını omzuna koyup ağlayacağı kimsesi kalmamıştı.
Sayfa 85 - RezanKitabı okudu
16 Mart 1988
"... Dayımın evine doğru yürüdüm, evin kapısını Bir dozerle gördüm, dozerle cenazeleri traktörlere yüklüyorlar, napalmların açtığı çukurlara doldurup üzerlerini örtüyorlardı. Dozer sahibine kepcedeki cesetleri çukura dökmeden önce bakmama izin vermesini söyledim. Adam zaten içinde olduğu durumdan dolayı çıldırmış gibiydi ,kızdı bağırdı ama ben ısrar ettim. Mecbur kaldı, indirde. kepçe İner inmez annemin cesediyle karşılaştım. Sadece o mu diye düşünürken hemen altına kız kardeşimi gördüm, onu kucaklayıp yana çektim , onun altında bir diğer kardeşimi sonra diğerleri, diğerleri . İşte o an orada kendimden geçmiş , bayİlkadım..."
Sayfa 80 - RezanKitabı okudu